مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و در مان پذیرش و تعهد بر اضطراب اجتماعی و نگرش به زندگی در زنان سرپرست خانوار

مقدمه: سرپرست خانوار در معرض آسیب­های روانشناختی و اجتماعی متعدد قرار دارند و بر همین اساس باید به دنبال شناسایی و کاربرد مداخلات روانشناسی موثر در جهت کاهش این آسیب­ها بود. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد بر اضطراب اجتماعی و نگرش به زندگی در زنان سرپرست خانوار با نشانه­های اضطراب اجتماعی انجام شد. روش­ کار: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون، پس­آزمون، پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زنان سرپرست خانوار مراجعه کننده به کلینیک مددکاری اجتماعی باران و نوید شهرستان ساری در سال ۱۳۹۸ بود که از این بین، ۴۵ نفر به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در گروه­های آزمایش (واقعیت درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل شاخص نگرش به زندگی زندگی  باتیستا و الموند (۱۹۷۳) و مقیاس اضطراب اجتماعی جرابک (۱۹۹۶) بود. آنالیز داده­ها با روش تحلیل واریانس آمیخته همراه با اندازه­گیری مکرر و با استفاده از نسخه ۱۹ نرم افزار SPSS انجام شد. یافته­ها: نتایج آنالیز داده­ها نشان داد که واقعیت درمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود نگرش به زندگی و اضطراب اجتماعی در زنان سرپرست خانوار با نشانه­های اضطراب اجتماعی موثر است ت. (۰۵/۰p<). تفاوت میانگین گروه واقعیت درمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در این متغیرها غیرمعنادار بود (۰۵/۰p>). نتیجه­گیری: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، در مورد زنان سرپرست خانوار، متخصصان حوزه سلامت می­توانند مداخلات واقعیت درمانی و درمان پذیرش و تعهد را به منظور بهبود اضطراب اجتماعی و نگرش به زندگی در آنها مورد استفاده قرار دهند. ند.  

Keywords:

reality therapy , acceptance and commitment , attitude to the meaning of life , social anxiety , head of household women with symptoms of social anxiety , پذیرش و تعهد , نگرش به زندگی , اضطراب اجتماعی , واقعیت درمانی , زنان سرپرست خانوار