تاثیر مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان

مقدمه: امروزه مراقبت یک پدیده مهم به شمار می­رود و اعضای خانواده در خط مقدم ارائه مراقبت به بیماران دارای بیماری مزمن، مانند سرطان قرار دارند. انجام مراقبت می­تواند سلامت روان مراقبین را تحت تاثیر قرار دهد؛ بنابراین انجام مداخلات روانی برای مراقبین ضروری به نظر می­رسد. بر این اساس پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله مبتنی بر ذهن­آگاهی بر استرس ادراک شده مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش ­کار: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی در عرصه دو گروهی قبل و بعد بود، که در آن ۵۵ نفر از مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمون (۲۷ نفر) و کنترل (۲۸ نفر) قرار گرفتند. برای گروه آزمون برنامه ذهن­آگاهی در ۸ جلسه هفتگی به مدت ۲ ساعت در هر جلسه اجرا شد. داده­ها از طریق پرسشنامه استرس ادراک شده قبل و بعد از مداخله جمع­آوری و با استفاده از آزمون­های تی­مستقل و تی­زوجی در سطح معنی­داری ۰۵/۰ تحلیل شدند. یافته­ ها: پس از انجام برنامه­ذهن­آگاهی، میانگین نمره استرس در گروه آزمون از (۰۹/۲ ± ۱۸/۲۲) به (۸۶/۲ ± ۲۹/۱۸) کاهش یافت که نشان­دهنده کاهش معنی­دار استرس در این گروه بود (۰۰۱/۰>p). در حالی که در گروه کنترل این میزان قبل (۴۱/۱ ± ۰۷/۲۲) و بعد از مداخله (۱۲/۲ ± ۹۲/۲۱) تفاوت معنی­داری نداشت (۶۸/۰=p). نتیجه­ گیری: یافته­های پژوهش حاضر حاکی از کاهش استرس ادراک شده در گروه آزمون داشت، بدین معنا که برنامه ذهن­آگاهی جهت کاهش استرس مراقبین بیماران مبتلا به سرطان موثر می­باشد. لذا این برنامه­ را می­توان برای محتوای آموزشی سایر مراقبین نیز به کار برد.  

تاثیر مداخله مبتنی بر ذهن آگاهی بر استرس ادراک شده مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان Keywords:

Cancer , Mindfulness , Caregiver , Stress , سرطان , ذهن ­آگاهی , مراقب , استرس