پیش بینی استرس آسیب زای ثانویه و رشد پس ازسانحه جانشینی براساس تنظیم شناختی هیجان در پرستاران ارائه دهنده خدمات به زلزله زدگان کرمانشاه

مقدمه: زلزله یکی از مخرب ترین بلایای طبیعی است که آثار روانی فراوانی بر بازماندگان و پرستارانی که با آن ها در ارتباط هستند، دارد. این مطالعه با هدف پیش بینی استرس آسیب زای ثانویه و رشد پس از سانحه جانشینی بر اساس تنظیم شناختی هیجان در پرستاران ارائه دهنده خدمات به زلزله زدگان شهر کرمانشاه انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی پرستاران ارائه دهنده خدمات درمانی به زلزله زدگان شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۶ تشکیل دادند که از بین آن ها تعداد ۱۸۱ پرستار به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس استرس آسیب زای ثانویه براید و همکاران (۲۰۰۴)، رشد پس از سانحه تدسچی و کالهون (۱۹۹۶) و تنظیم شناختی هیجان گرنفسکی و همکاران (۲۰۰۱) استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد مولفه فاجعه سازی (۲۷/۰= β و ۱۱/۳=t) و ملامت دیگران (۲۱/۰= β و ۸۷/۲=t) توان پیش بینی استرس آسیب زای ثانویه را داشت. همچنین مولفه ملامت خود (۱۶/۰= β و ۸۵/۲=t)، تمرکز مثبت (۱۷/۰= β و ۳۱/۲=t)،، تمرکز مبتنی بر برنامه ریزی (۲۳/۰= β و ۶۳/۲=t)، ارزیابی (۳۵/۰= β و ۸۹/۳=t) و دیدگاه گیری (۱۳/۰=β و ۱۳/۲=t) توان پیش بینی رشد پس از سانحه جانشینی را داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر و اهمیت پرستاران در سلامت جامعه، آموزش راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان برای بهبود عملکرد و بالا بردن رشد روانی پرستاران ضروری به نظر می رسد.  

Keywords:

Secondary Traumatic Stress , Post Traumatic Growth , Cognitive Emotion Regulation , Nurses , استرس آسیب زای ثانویه , رشد پس از سانحه جانشینی , تنظیم شناختی هیجان , پرستاران