پیش بینی رضایت جنسی بر اساس تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در زنان متاهل

مقدمه: رضایت جنسی، یکی از مهم ترین عواملی است که بر روابط زناشویی زوجین تاثیرمی گذارد. این پژوهش با هدف پیش بینی رضایت جنسی بر اساس تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در زنان متاهل انجام شد. روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی بود. جامعه شامل، کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به خانه های سلامت منطقه سه شهر تهران در سال ۱۳۹۶ بود. حجم نمونه براساس فرمول هویت و کرامر، ۲۱۰ نفر برآورد، با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش علاوه بر برگه اطلاعات جمعیت شناختی شامل، سه پرسشنامه رضایت جنسی هادسون (۱۹۸۱)، ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (۱۹۹۰) و تمایزیافتگی خود اسکورن و فریدلندر (۱۹۹۸) بود. داده ها از طریق آزمون آماری رگرسیون چند گانه با استفاده از نرم افزار ۲۱ SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد، رضایت جنسی بر اساس تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی در زنان متاهل قابل پیش بینی است. از بین مولفه های تمایزیافتگی، موقعیت من با رضایت جنسی همبستگی مثبت و معنادار دارد (۰۵/۰ < P). اما آمیختگی با دیگران و گسلش عاطفی با رضایت جنسی همبستگی منفی و معنادار دارند (۰۱/۰ < P). مولفه واکنش هیجانی با رضایت جنسی همبستگی معنادار ندارد. از بین ابعاد ابرازگری هیجانی، ابراز هیجان مثبت (۰۵/۰ < P) و صمیمت (۰۱/۰ < P) با رضایت جنسی همبستگی مثبت و معنادار دارد. حال آن که، مولفه ابراز هیجان منفی با رضایت جنسی همبستگی منفی و معنادار دارند (۰۵/۰ < P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان می دهد که رضایت جنسی مقوله ای است چندبعدی و وابسته به عواملی چون تمایزیافتگی و ابرازگری هیجانی می باشد. پیشنهاد می گردد، مشاوران و متخصصان در حوزه رفتاری از طریق برنامه های آموزشی و برگزاری کارگاه هایی در زمینه افزایش تمایزیافتگی و تقویت مهارت های هیجانی به افزایش رضایت جنسی کمک نمایند.

Keywords:

Sexual Satisfaction , Differentiation , Emotional Expression , رضایت جنسی , تمایزیافتگی , ابرازگری هیجانی