اثربخشی واقعیت درمانی به شیوه گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر کیفیت زندگی افراد پرخاشگر

مقدمه: یکی از مشکلاتی که در جامعه مورد توجه قرار گرفته است، پرخاشگری می باشد که بر کیفیت زندگی تاثیر دارد. یکی از سوال های اساسی این است که چگونه می توان پرخاشگری را کاهش داد. برهمین اساس، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر بخشی واقعیت درمانی گروهی مبتنی بر تئوری انتخاب بر کیفیت زندگی افراد پرخاشگر بود. روش کار: این مطالعه یک طرح شبه آزمایشی با پیش-پس آزمون دارای گروه کنترل بود. شرکت کنندگان در دو گروه جایگزین شدند، گروه آزمایش ده جلسه واقعیت درمانی دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت زندگی و پرسشنامه پرخاشگری AQ بودند. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که در گروه مداخله کیفیت زندگی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل دارد و همچنین نتایج تحلیل کواریانس نشان می دهد که با کنترل پیش آزمون نتایج پس آزمون برای متغیرهای ارتباطات اجتماعی و روحی روانی از زیر مقیاس های کیفیت زندگی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده می توان بیان کرد که واقعیت درمانی به شیوه گروهی بر روی افراد پرخاشگری، به دلیل تاکیدی بر کنترل درونی، بهبود ارتباطات و ارضا موثر نیازها دارد می تواند باعث افزایش کیفیت زندگی گردد.

Keywords:

Reality Therapy , Quality of Life , Aggression , واقعیت درمانی , کیفیت زندگی , پرخاشگری