رابطه خوش بینی با راهبردهای مقابله با استرس بارداری

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 152

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPN-3-1_007

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400

Abstract:

مقدمه: هر چند بارداری دوره لذت بخشی در زندگی زن بنظر می رسد اما تغییرات فیزیولوژیکی این دوره، موجب ایجاد سطوح بالایی از استرس در مادر می گردد. خوش بینی از مهمترین عوامل شخصیتی در انتخاب راهبرد مناسب جهت مقابله با چالش های ایجاد شده دوران بارداری می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط خوش بینی با راهبردهای مقابله با استرس بارداری انجام شد . روش ها: این مطالعه همبستگی در سال ۱۳۹۳ بر روی ۵۰۰ زن باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر مشهد به روش نمونه گیری تصادفی انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های خوش بینی (جهت گیری زندگی) و راهبردهای مقابله با استرس بارداری بود. به منظور تجزیه تحلیل داده ها از آمار توصیفی، ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون با کمک نرم افزار Spss v.۱۶ استفاده شد. سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ مد نظر قرار گرفت. یافته ها: نشان داد بین خوش بینی و راهبرد آمادگی برنامه ریزی شده (۷۴/۰r=، ۰۰۰۱/۰p<) و راهبرد معنوی مثبت (۷۳/۰r=، ۰۰۰۱/۰p<) رابطه خطی مستقیم و معنادار وجود داشت و بین خوش بینی و راهبرد اجتنابی (۷۶/۰−r=، ۰۰۰۱/۰p<) رابطه خطی معکوس و معنادار وجود داشت. نتیجه گیری : نتایج نشان دادکه خوش بینی با راهبرد آمادگی برنامه ریزی شده و معنوی مثبت مقابله با استرس بارداری ارتباط مثبت و با راهبرد اجتنابی ارتباط منفی دارد.

Keywords:

Pregnancy , stress , Prenatal Coping Inventory , coping , optimism , بارداری , استرس , راهبردهای مقابله با استرس بارداری , راهبردهای مقابله با استرس , خوش بینی

Authors

صدیقه اظهری

Department in Midwifery, faculty of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Iran.

آزاده سارانی

Department in Midwifery, faculty of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Iran

سید رضا مظلوم

Department of Nursing, faculty of Nursing and Midwifery, Mashhad University of Medical Sciences, Iran.

حمیدرضا آقامحمدیان شعرباف

Department of Clinical Psychology, Faculty of Education and Psychology, Ferdowsi university of Mashhad, Iran.