تاثیر تخلیه هیجانی با نوشتن بر افسردگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 295

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPN-1-2_002

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400

Abstract:

مقدمه: مولتیپل اسکلروزیس (MS) یک بیماری نورولوژیک اکتسابی مزمن است که در برخی نواحی کشورمان با شیوع بالاتری دیده می شود. از خصوصیات بارز این بیماری آن است که اغلب بیماران را بالغین جوان تشکیل می دهند و ماهیت ناتوان کننده ای دارد. اختلالات روان شناختی از جمله افسردگی به طور قابل توجهی در بیماران مبتلا دیده می شود. مداخله پرستاری نگارش احساسات و برون ریزی احساسات (تخلیه هیجانی) به صورت نوشتن از روش های خودیار و مقرون به صرفه ای است که در چندین مطالعه تاثیر آن بر سلامت جسمانی، روانی و پیش آگهی بیماری های مزمن بررسی شده است. این روش تاکنون بر بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مطالعه نشده است. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر نگارش کتبی احساسات و هیجانات بر افسردگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس صورت گرفته است. روش: این مطالعه به صورت مداخله ای و نیمه تجربی و به صورت قبل و بعد، در طی سال (۱۳۸۹) برروی ۸۰ نفر از بیماران مبتلا به (MS) مراجعه کننده به انجمن MS ایران در تهران، انجام گردید. از بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس پس از اخذ رضایت نامه کتبی و تکمیل پرسشنامه DASS-۲۱)) از مددجویان گروه مداخله درخواست گردید که مداخله پژوهش را که نگارش کتبی روزانه احساسات و هیجانات منفی بوده است، را به صورت چهار هفته پشت سرهم روزی نیم ساعت بنویسند و برای گروه شاهد این مداخله انجام نگردید. پس از یک ماه مجددا پرسشنامه DASS-۲۱)) را تکمیل نمایند. در پایان اطلاعات پرسشنامه ها با SPSS v.۱۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: شاخص افسردگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بالاتر از جمعیت عادی است. میانگین شاخص افسردگی در گروه مطالعه پس از مداخله به طور معناداری کاهش یافته بود (۰۰۸/۰=p). اثر بخشی نگارش کتبی احساسات، به سن و جنس بیماران بستگی نداشت. نتیجه گیری: نگارش کتیب احساسات و برون ریزی هیجانات به صورت نوشتن بر شاخص افسردگی بیماران مبتلا به MS موثر می باشد.

Authors

مسعود فلاحی خشکناب

University of Social Welfare and Rehabilitation (USWR)

پریسا علی حسن زاده

University of Social Welfare and Rehabilitation (USWR)

کیان نوروزی

University of Social Welfare and Rehabilitation (USWR)