نقش همدلی عاطفی و شناختی در پیش بینی رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران

مقدمه: پرستاری حرفه ای استرس زا است و سلامت آنان نقش مهمی در حفظ و ارتقای سلامت بیماران دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش همدلی عاطفی و شناختی در پیش بینی رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران انجام شد. روش کار: پژوهش حاضر مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش پرستاران بیمارستان های دولتی شهر ارومیه در سال ۱۳۹۷ بودند که از میان آنان ۲۸۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه های همدلی عاطفی و شناختی (رنییرز و همکاران، ۲۰۱۱)، رضایت شغلی (اسمیت و همکاران، ۱۹۶۹) و فرسودگی شغلی (ماسلاچ و جکسون، ۱۹۹۳) بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۹ با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که همدلی عاطفی و شناختی با رضایت شغلی پرستاران رابطه مثبت و معنادار و با فرسودگی شغلی پرستاران رابطه منفی و معنادار داشتند. همچنین همدلی عاطفی و شناختی توانستند به طور معناداری ۴/۳۸ درصد از تغییرات رضایت شغلی پرستاران و ۱/۵۱ درصد از تغییرات فرسودگی شغلی پرستاران را پیش بینی کنند (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: نتایج حاکی از نقش موثر همدلی عاطفی و شناختی در پیش بینی رضایت و فرسودگی شغلی پرستاران بود. بنابراین برای افزایش رضایت شغلی و کاهش فرسودگی شغلی پرستاران می توان میزان همدلی عاطفی و شناختی آنان را از طریق کارگاه های آموزشی ارتقاء بخشید.

Keywords:

Emotional Empathy , Cognitive Empathy , Job Satisfaction , Job Burnout , Nurses , همدلی عاطفی , همدلی شناختی , رضایت شغلی , فرسودگی شغلی , پرستاران