پیش بینی باورهای خودکارآمدی بر اساس راهبردهای خودتنظیمی دانشجویان

 مقدمه:خودتنظیمی به عنوان یک راهبرد شناختی و خودکارآمدی به عنوان باور ­انگیزشی از مفاهیم اساسی نظریه شناخت اجتماعی بندورا بهشمار می­روند.هدف این پژوهش پیش­بینی باورهای خودکارآمدی براساس راهبردهای خودتنظیمی دانشجویان بود. روش کار: روش پژوهش همبستگی بود.از بین جامعه آماری دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ که تعداد آنان ۱۷۷ نفر بود، با استفاده از فرمول کوکران، نمونه­ای به حجم ۱۲۲ نفر تعیین گردید که به شیوه نمونه گیری تصادفی منظم انتخاب شدند.برای گردآوری داده­ها از پرسشنامه­های باورهای خودکارآمدیand Froman  Owen اون و فرامن (۱۹۸۸)و راهبردهای خودتنظیمیand Ryan Connell کانل (۱۹۸۵)استفاده شد. به منظور پاسخ­گویی به سوال­های پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام­به­گام استفاده شد. داده ها با استفاده نرم­افزار آماری SPSS.۲۴ تحلیل شد. یافته­ ها: نتایح نشان داد، بین راهبردهای خودتنظیمی تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان رابطه مستقیم معنا­داری مشاهده شدوجود دارد. هم­چنین نتایج نشان داد راهبردهای خودتنظیمی شناختی و خودتنظیمی درونی به­طور­معنا داری توانایی تبیین و پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان را دارند. نتیجه گیری: بنابراین می­توان نتیجه­گیری کرد با بهبود راهبردهای خودتنظیمی شناختی و خودتنظیمی درونی می­توان خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان را بالا برد.  

Keywords:

self-regulation strategies , self-efficacy beliefs , student. , راهبردهای خودتنظیمی , باورهای خودکارآمدی , دانشجو.