سواد سلامت و خودمراقبتی در سنین باروری: بررسی نقش مهارت های خواندن و محاسبات

مقدمه: زنان در سنین باوری از اولین گروه های هدف در ارتقاء سلامت جامعه محسوب می شوند با توجه به اهمیت سواد سلامت در این امر،  مطالعه حاضر با هدف تعیین سواد سلامت در زنان سنین باروری و ارتباط آن با خود مراقبتی انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، ۳۳۰ نفر از زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر لنجان مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه خود مراقبتی و پرسش نامه سواد سلامت عملکردی بزرگسالان (TOFHLA) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آنالیز واریانس و رگرسیون چند متغیره استفاده شد سطح معناداری کلیه آزمون ها ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.     یافته ها: میانگین سواد سلامت و نمره خود مراقبتی به ترتیب ۲۳/۹±۵۰/۴۱ و ۵۵/۲۳±۹۱/۶۷ بود. به ترتیب ۲۸، ۲۳ و ۴۹ درصد افراد مورد مطالعه دارای سطح سواد ناکافی، مرزی و کافی بودند. نتایج آزمون آنالیز واریانس نشان می دهد که نمره خود مراقبتی، مراقبت از اعضای بدن، واکسیناسیون و مدیریت استرس در سطوح مختلف سواد سلامت دارای تفاوت معنادار می باشند. بر اساس رگرسیون چند متغیره ۱۳ درصد واریانس خود مراقبتی توسط متغیر های سواد سلامت تبیین می شود. از میان متغیر های پیشبین تنها سواد سلامت خواندن دارای ضریب معناداری می باشد. نتیجه گیری:  افراد دارای سطح سواد سلامت ناکافی در مقایسه با افراد دارای سطح سواد سلامت کافی از میانگین نمره پایین تری در خود مراقبتی و حیطه های مراقبت از اعضای بدن و مدیریت استرس برخوردار بودند. به نظر می رسد توجه بیشتر به ارتقاء سطح سواد سلامت بخصوص سواد سلامت خواندن به عنوان عوامل تاثیر گذار بر خود مراقبتی ضروری است.    

Keywords:

Self-care , Health literacy , Women , خودمراقبتی , سواد سلامت , زنان