مقایسه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سیستم های مغزی رفتاری و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت و افراد بهنجار

چکیده مقدمه: دیابت یکی از مسایل مهم بهداشت درمانی محسوب می­شود. این بیماری از اساسی ­ترین بیماری­های مزمن و از عوامل تهدید کننده جامعه به شمار می­رود. این پژوهش با هدف مقایسه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سیستم­ های مغزی رفتاری و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به بیماری دیابت انجام شد. روش ­کار:  مطالعه حاضر یک مطالعه پس ­رویدادی (علی ­مقایسه ای) است و جامعه آماری پژوهش متشکل از دو گروه بیماران دیابتی مراجعه کننده به یک کلینیک تخصصی در تهران و افراد بهنجار درسال ۱۳۹۷ بود. با استفاده از روش­ نمونه­ گیری دردسترس ۴۰ بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در متغیرهای جنسیت، تحصیلات و وضعیت تاهل با ۴۰ نفر از افراد بهنجار همتا شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه ­های تنظیم شناختی هیجان، کیفیت زندگی و سیستم­ های بازداری/فعال­سازی رفتاری بود. داده ­ها با استفاده از روش­ آماری تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها: یافته­ ها نشان داد که بین دو گروه در متغیرهای راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی سازگارانه (۰/۰۰۱ >P)، راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی ناسازگارانه (۰/۰۰۱ >P)، کیفیت زندگی (۰/۰۰۱ >P ) و سیستم­ های مغزی-رفتاری (۰/۰۰۱ >P) تفاوت معنی­ داری وجود دارد. نتیجه­ گیری: استفاده از برخی راهبردهای منفی و غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان، مانند نشخوار فکر و فاجعه­ پنداری و  همچنین فعالیت زیاد سیستم­ بازداری رفتاری که موجب فراخوانی حالت عاطفی اضطراب و تجربه­ ی هیجان­ های منفی می­شود و کیفیت زندگی پایین، می­تواند سلامت روانشناختی افراد مبتلا به دیابت را کاهش دهد. بنابراین برای ارتقاء سلامت روانشناختی بیماران دیابتی می­توان از آموزش تنظیم هیجان، آگاهی از کنش ­های مغزی رفتاری و بهبود کیفیت زندگی بهره برد.  

Keywords:

Emotional cognitive regulation strategies , behavioral brain systems , quality of life , diabetes , دیابت , راهبردهای تنظیم شناختی هیجان , سیستمهای مغزی رفتاری , کیفیت زندگی