تاثیر معنادرمانی فرانکل بر بهزیستی روانشناختی و شفقت خود دانشجویان

مقدمه: افسردگی یکی از شایع ترین مشکلات روانی است که می تواند باعث کاهش بهزیستی روانشناختی و شفقت خود شود. برای بهبود وضعیت روانشناختی افراد روش های مختلفی وجود دارد که یکی از آنها معنادرمانی است. پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر معنادرمانی فرانکل بر بهزیستی روانشناختی و شفقت خود دانشجویان انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانشجویان دختر دانشگاه فرهنگیان پردیس بیرجند در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ بودند که ۳۰ نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین و گروه ها به روش تصادفی با کمک قرعه کشی به عنوان گروه های آزمایش و کنترل انتخاب شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) با روش معنادرمانی فرانکل آموزش دید. گروه ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون از نظر بهزیستی روانشناختی و شفقت خود ارزیابی شدند. داده ها با آزمون های آماری تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد که گروه ها از نظر بهزیستی روانشناختی و شفقت خود تفاوت معناداری داشتند. به عبارت دیگر معنادرمانی فرانکل باعث افزایش معنادار بهزیستی روانشناختی (۰۰۱/۰P< ,۳۹/۸۶F=) و شفقت خود (۰۰۱/۰P< ,۶۸/۹۲F=) دانشجویان شد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر معنادرمانی فرانکل بر بهبود ویژگی های روانشناختی (افزایش بهزیستی روانشناختی و شفقت خود) بود. بنابراین پیشنهاد می شود که مشاوران و درمانگران از روش معنادرمانی فرانکل برای افزایش بهزیستی روانشناختی و شفقت خود دانشجویان استفاده کنند.  

Keywords:

Compassion , Depression , Logotherapy , Psychological Well-Being , افسردگی , بهزیستی روانشناختی , شفقت , معنادرمانی