بررسی دانش و نگرش مردم سنندج در رابطه با اهدای عضو

مقدمه: اهدای عضو تنها درمان بیماران مبتلا به نارسایی های اندام ها می باشد که می تواند امید به زندگی و کیفیت زندگیان ها را بالا ببرد. تمایل به اهدای عضو با توجه به آداب و رسوم، عقاید فرهنگی و مذهبی و دانش و نگرش مردم هر منطقه با هم متفاوت است. هدف این مطالعه بررسی دانش و نگرش مردم سنندج در رابطه با اهدای عضو می باشد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۵ روی ۴۰۰ نفر از جمعیت عمومی شهر سنندج انجام شد که به صورت نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه دانش و نگرش Dasgupta استفاده شد. تحلیل داده ها به کمک نرم افزار PASW و با استفاده آزمون های آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره دانش و نگرش کسب شده به ترتیب ۵۵/۳ ± ۹۶/۹ و ۷۱/۳ ± ۳۶/۱۳ بود. یافته ها نشان دادند که سطح تحصیلات، شغل و منبع کسب اطلاعات با دانش اهدای عضو ارتباط داشت به طوری که بیشترین دانش و نگرش مطلوب در بین افراد با تحصیلات دبیرستان تا دانشگاه، کارمندها و افرادی که اطلاعاتشان را از رسانه ها کسب کرده بودند، مشاهده شد. به ترتیب میزان دانش و نگرش افراد با تحصیلات دبیرستان تا دیپلم (۹/۱۸ و ۹)، تحصیلات دانشگاهی (۷/۱۲ و ۵)، کارمندها (۳ و ۲) برابر سایرین بود. همچنین دانش و نگرش افرادی که اطلاعات لازم در مورد اهدای عضو را از تلویزیون و روزنامه کسب کرده بودند به ترتیب ۵/۶ و ۴/۲ برابر و ۵/۴ و ۹/۱ برابر سایرین بود. نتیجه گیری: مردم سنندج دانش و نگرش نسبتا خوبی در مورد اهدای عضو داشتند. با توجه ویژگی های فرهنگی، اعتقادی و اجتماعی مردم می توان با اجرای برنامه های مناسب در رسانه ها، آگاهی و نگرش مردم به اهدای عضو را ارتقاء داد.  

Keywords:

Knowledge , Attitude , Organ Donation , دانش , نگرش , اهدای عضو