بررسی اثر درمان چرخه بین فردی و اجتماعی بر تکانشگری، تحمل پریشانی و دشواری های تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی: بررسی دو بیمار

مقدمه: بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی در تنظیم هیجان، دشواری هایی دارند که منجر به عدم تحمل پریشانی و تکانشگری می گردد. لذا هدف پژوهش حاضر تعیین اثر درمان چرخه بین فردی و اجتماعی بر تکانشگری، تحمل پریشانی و دشواری های تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی انجام شد. روش کار: : روش مطالعه حاضر تک موردی آزمایشی از نوع خط پایه چندگانه فرایند درمان (Single Trial Multiple Baseline Type of Treatment Process) است که بر روی دو آزمودنی مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلالات دوقطبی انجام گرفت. دو شرکت کننده به پیش از مداخله، حین مداخله و پس از مداخله با استفاده از "مقیاس تکانشگری بارت" (Barratt Impulsiveness Scale)، "مقیاس تحمل پریشانی" (Distress Tolerance Scale) و "مقیاس دشواری های تنظیم هیجانی" (Difficulties of Emotion Regulation Scale) ارزیابی شدند. در پژوهش حاضرروایی سازه، و پاپایی به روش الفای کرونباخ و آزمون مجدد انجام شد. داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۸ تحلیل شد. یافته ها: اثر درمان چرخه بین فردی و اجتماعی بر رفتارهای تکانشی، تحمل پریشانی و دشواری های تنظیم هیجانی در بیماران مورد بررسی این پژوهش موثر بوده است. ۵۷ درصد در تکانشکری، ۵۷ درصد در تحمل پریشانی و ۵۲/۰ در دشواری های تنظیم هیجانی بهبود حاصل شد. نتیجه گیری: درمان چرخه بین فردی و اجتماعی بر تکانشگری، تحمل پریشانی و دشواری های تنظیم هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی موثر بود. پیشنهاد می شود از این روش درمانی برای کاهش علائم منفی در بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی استفاده شود.  

Keywords:

Depression , Bipolar Disorder , Borderline Personality Disorder , Risky Behaviors , هیجان , اختلال دوقطبی , اختلال شخصیت مرزی , رفتارهای پرخطر