کاربرد مدل توام طولی و بقا در بررسی همبستگی کراتینین و عوامل دیگر با بقا پیوند کلیه
Publish place: Journal of Health Promotion Management، Vol: 7، Issue: 5
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 245
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHPM-7-5_002
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
Abstract:
مقدمه: پیوند کلیه کاراترین درمان بیماری مرحله نهایی کلیه و بقای پیوند یکی از چالش های مهم آن است. سطح نشانگرزیستی کراتینین می تواند پیش بینی کننده زمان رد پیوند باشد. هدف این مطالعه تعیین همبستگی کراتینین و عوامل دیگر با بقا پیوند کلیه از طریق مدل توام طولی و بقا می باشد.
روش کار: مطالعه به صورت توصیفی-همبستگی و بررسی ۱۶۵ گیرنده پیوند کلیه بالای ۱۸ سال طی سال های ۱۳۸۵ الی ۱۳۹۵ انجام شده است. اطلاعات از پرونده بیمار در بیمارستان و نزد متخصص کلیه و مجاری ادرار جمع آوری گردید. کراتینین در مدت درمان بعد از عمل و فاصله زمانی بین جراحی تا رد پیوند به ترتیب به عنوان پاسخ های طولی و بقا در مدل وارد شدند. مدل در نرم افزار آماری R برازش شد.
یافته ها: همبستگی مثبت و معنی داری بین سطح کراتینین و خطر رد پیوند حاصل شد (۰۵/۰ > P،۷/۰ = α). به ازای یک واحد افزایش در کراتینین، خطر رد پیوند حدود دو برابر می شود. عوامل مرتبط با افزایش کراتینین عبارتند از دریافت عضو از اهدا کننده مرگ مغزی، داشتن هر یک از سوابق تزریق خون، پیوند کلیه و دیالیز قبل از پیوند (۰۵/۰ > P) می باشد. همچنین خطر رد پیوند برای گیرندگان کلیه پیوندی از اهدا کنندگان مرگ مغزی حدود ۷/۲ برابر اهدا کنندگان زنده می باشد (۰۵/۰ > P).
نتیجه گیری: کاهش سطح کراتینین و انجام پیوند از اهدا کنندگان زنده، خطر رد پیوند را کاهش می دهد. پیشنهاد می شود سطح کراتینین بیمارانی که شرایطی مثل تزریق خون یا پیوند کلیه و دیالیز قبل از پیوند دارند، مورد توجه بیشتر قرار گرفته و چکاپ ان ها در زمان کوتاه تری انجام شود و از داروهایی برای کاهش کراتینین استفاده شود.
Keywords:
Authors
طاهره عباسی اصل
University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
مسعود کریملو
University of Social Welfare and Rehabilitation Sciences, Tehran, Iran
زهره رستمی
Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
سمانه حسین زاده
Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :