پیش بینی سلامت روان معلمان بر اساس خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و وضعیت اقتصادی-اجتماعی
Publish place: Journal of Health Promotion Management، Vol: 6، Issue: 4
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 183
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHPM-6-4_003
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400
Abstract:
مقدمه: خودکارآمدی و حمایت اجتماعی از عوامل تاثیرگذار در سلامت روان افراد محسوب می شود و به آن ها کمک می کند تا با شرایط تنش زا کنار بیایند و آسیب روانی کمتری را تجربه نمایند. هدف پژوهش حاضر پیش بینی سلامت روان معلمان بر اساس خودکارآمدی، حمایت اجتماعی و وضعیت اقتصادی-اجتماعی است.
روش کار: در پژوهش توصیفی- همبستگی حاضر، جامعه آماری شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی و متوسطه دوم شهر تهران بود که از میان آن ها تعداد ۴۴۷ نفر با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از "پرسشنامه سلامت عمومی " (۲۸-GHQ- General Health Questionnaire)، "پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران"(Sherer et al General Self-efficacy Questionnaire)، "پرسشنامه حمایت اجتماعی" واکس و همکاران (Wax et al Social Support Questionnaire) و فرم مشخصات جمعیت شناختی استفاده به عمل آمد. در مطالعه حاضر، پایایی پرسشنامه های مذکور بررسی و تایید شده است. تحلیل داده ها با نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۲ انجام شد.
یافته ها: بین متغیرهای خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با نشانه های جسمانی، اضطراب و بی خوابی، اختلال در کارکردهای اجتماعی و افسردگی رابطه منفی معناداری وجود دارد. لذا خودکارآمدی و حمایت اجتماعی می توانند تغییرات مربوط به نشانه های جسمانی، اضطراب و بی خوابی، اختلال در کارکردهای اجتماعی و افسردگی را در بین معلمان به گونه ای معنادار (۰۰۱/۰ > P) تبیین و پیش بینی کنند. همچنین بین متغیرهای وضعیت مسکن و حقوق و مزایا با اضطراب و بی خوابی رابطه منفی معناداری وجود دارد، لذا آن ها می توانند اضطراب و بی خوابی را در بین معلمان به گونه ای معنادار (۰۵/۰ > P) تبیین و پیش بینی کنند.
نتیجه گیری: همبستگی منفی بین متغیرهای خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با نشانه های جسمانی، اضطراب و بی خوابی، اختلال در کارکردهای اجتماعی و افسردگی نشان می دهد که آن متغیرها می توانند علائم اختلال روانی را در بین معلمان پیش بینی نمایند. بنابراین، هرچه خودکارآمدی و حمایت اجتماعی در بین معلمان بالاتر باشد از سلامت روان بهتری برخوردارهستند. پیشنهاد می شود با بکارگیری شیوه هایی برای افزایش خودکارآمدی معلمان و فراهم نمودن حمایت اجتماعی، به ارتقای سطح سلامت روان در بین آن ها کمک شود.
Keywords:
Authors
سید صادق نبوی
Shahid Mofateh Branch, Farhangian University, Tehran, Iran
فرامرز سهرابی
Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :