اثر تمرینات پیلاتس بر خستگی، ناتوانی حرکتی و انعطاف پذیری عضلانی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر تبریز

مقدمه: : بیماری مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری دمیلینه کننده سیستم عصبی مرکزی است که منجر به اختلال در سیستم حرکتی و افزایش علایم خستگی شده و فعالیت های زندگی روزانه فرد را متاثر می سازد. هدف این مطالعه، تعیین اثر تمرینات پیلاتس بر خستگی، ناتوانی حرکتی و انعطاف پذیری عضلانی بیماران زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس است. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، ۳۴ آزمودنی زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت آزمودنی های در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. پروتکل گروه تمرین، پیلاتس هشت هفته سه جلسه ای ۶۰ دقیقه ای بود. ۲۴ ساعت قبل و بعد از دوره تمرین، ارزیابی متغیرهای مورد نظر انجام شد. داده ها با "مقیاس شدت خستگی" (FSS: Fatigue Severity Scale)، نمره "مقیاس وضعیت گسترش ناتوانی" (EDSS: Expanded Disability Status Scale) و "آزمون انعطاف پذیری عضلانی" (Muscle Flexibility Test) جمع آوری و به وسیله نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۰ تحلیل شد. یافته ها: بعد از هشت هفته تمرینات پیلاتس در گروه تجربی خستگی، ناتوانی حرکتی و انعطاف پذیری عضلانی تفاوت معناداری با گروه کنترل داشت (۰۵/۰ = P). ولی در هیچکدام از متغیرهای پژوهش در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: تمرینات پیلاتس میزان شدت خستگی و ناتوانی حرکتی را در زنان بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس، کاهش داد. این روش تمرین به عنوان راهکاری جدید و غیر تهاجمی برای مقابله با روند خستگی و ناتوانی حرکتی به بیماران مذکور پیشنهاد می شود.

Keywords:

Pilates , Fatigue , Motor disability , Muscle Flexibility , Multiple Sclerosis , پیلاتس , خستگی , ناتوانی حرکتی , انعطاف پذیری عضلانی , مولتیپل اسکلروزیس