تاثیرآموزش خود مراقبتی بر خود پنداره بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس: یک مطالعه کارآزمایی بالینی

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 140

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJNR-16-1_010

تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1400

Abstract:

مقدمه: مالتیپل اسکلروزیس ازجمله بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است که به رفتارهای خود مراقبتی ویژه در طول زندگی فرد نیازمند است. از طرف دیگر خود پنداره آگاهی و نگرش کلی فرد نسبت به خود می باشد که نقاط ضعف و قوت او را در برمی گیرد. روش: مطالعه حاضر بصورت کار آزمایی بالینی تصادفی سازی شده از شهریور ۱۳۹۶ لغایت اسفند ۱۳۹۶ بر روی ۸۶ بیمار عضو انجمن ام اس ایران به روش پیش آزمون – پس آزمون با دو گروه مداخله (۴۴نفر) و کنترل (۴۲نفر) انجام ­شد. نمونه پژوهش کلیه بیماران ام اس عضو انجمن ام اس ایران بودند که از میان لیست بیماران به صورت تصادفی ساده از طریق جدول اعداد تصادفی انتخاب و به  دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. محدوده سنی ۲۰ تا ۶۵ سال با تشخیص قطعی ام اس که در مرحله حاد بیماری نبودند، فاقد بیماری ناتوان کننده دیگر، عدم  عضویت در کادر پزشکی و پیراپزشکی و سواد خواندن و نوشتن داشتن و  رضایت برای شرکت در مطالعه به عنوان معیارهای ورود در نظر گرفته شد همچنین ابتلا به بیماری های ناتوان کننده دیگر یا فوت در طی زمان مطالعه یا عدم تمایل برای ادامه مطالعه در هر مرحله از تحقیق بعنوان معیارهای خروج از مطالعه تعیین گردید. در این مطالعه پرسشنامه­ های اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه ی خودپنداره راجرز توسط هر دو گروه تکمیل و برنامه آموزش خود مراقبتی در گروه مداخله اجرا شد . پس از آن پرسشنامه ها مجددا توسط هر دوگروه تکمیل­ شد. در پایان تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری کای دو، تی زوجی و آزمون تی مستقل انجام شد. یافته­ ها: قبل از مداخله میانگین و انحراف معیار نمره خودپنداره راجرز در گروه مداخله به ترتیب ۳۴/۱۱ و ۳۹/۳ و در گروه کنترل به ترتیب ۰۹/۱۱و ۲۵/۳ بود. بعد از مداخله میانگین و انحراف معیار گروه مداخله به ترتیب۲۶/۸ و۰۶/۳ و در گروه کنترل ۸۲/۱۰و ۷۶/۲ بود. این تغییر از لحاظ آماری معنادار بود (۰۰۱/۰ p=). نتیجه­ گیری: با توجه به یافته های حاصل از این مطالعه اجرای برنامه آموزشی خود مراقبتی با افزایش سطح خودپنداره بیماران ارتباط مستقیمی دارد. از این رو اجرای برنامه آموزشی خود مراقبتی برای بیماران ام اس در امتداد درمان­ های رایج، می­تواند با بالا بردن سطح خود پنداره بیماران عوارض جسمی، روحی و روانی ناشی از این بیماری را به مقدار زیادی کاهش داد.

Authors

محمد صابر شعله ور

دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

زهرا روددهقان

دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

ثریا نجاتی

دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

شیما حقانی

دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • T Jock Murray M. Multiple sclerosis: the history of a ...
  • ۲.Compston A, McDonald I, Noseworthy J, Lassmann H, Miller D, ...
  • ۳.Sadat J, Allimohammadi N, Zoladl M. Experience of patients with ...
  • ۴.Masoudi R, Mohamady E, Nabavi M. Effect of self-care program ...
  • ۵.T Jock Murray M. Multiple sclerosis: the history of a ...
  • ۶.Hoppenbrouwers IA, Hintzen RQ. Genetics of multiple sclerosis. BBA-Molecular Basis ...
  • ۷.Kashani JH, König P, Shepperd JA, Wilfley D, Morris DA. ...
  • ۸.Kashani JH, König P, Shepperd JA, Wilfley D, Morris DA. ...
  • ۱۰.Snook EM, Motl RW. Effect of exercise training on walking ...
  • ۱۱.Toljamo M, Hentinen M. Adherence to self-care and social support. ...
  • ۱۲.Deaton C, Grady KL. State of the science for cardiovascular ...
  • ۱۳.Mandysova P. Knowing the course of multiple sclerosis. Nursing. ۱۹۹۸;۲۸(۱۰):HN۱۲ ...
  • ۱۴.Kahe M, Vameghi R, Foroughan M, Bakhshi E, Bakhtyari V. ...
  • Ali Kh. Correlation between the level of self-concept and the ...
  • ۱۶.Madani H, Navipour H, Roozbayani P, Mousavinasab N. Effects of ...
  • ۱۷.Cohen JA, Reingold SC, Polman CH, Wolinsky JS. Disability outcome ...
  • ۱۸.Freedman MS, Comi G, De Stefano N, Barkhof F, Polman ...
  • ۱۹.Giovannoni G, Turner B, Gnanapavan S, Offiah C, Schmierer K, ...
  • ۲۰.M. K, M. E, M. M, H. MA, R. HM. ...
  • ۲۱.Boeschoten RE, Braamse AMJ, Beekman ATF, Cuijpers P, van Oppen ...
  • ۲۲.Azadi HR, Tahmasbi A. The Study of Reliability of Performance ...
  • ۲۳.O'Hara L, Cadbury H, De Souza L, Ide L. Evaluation ...
  • ۲۴.Lynning M, Hanehøj K, Karnøe Knudsen A, Skovgaard L. Self-Care ...
  • ۲۵.Tulay B, Vesile U, Seref D. Activities of Daily Living ...
  • ۲۶.Dahmardeh H, Vagharseyyedin SA, Rahimi H, Amirifard H, Akbari O, ...
  • ۲۷.Afrasiabifar A, Mehri Z, Javad Sadat S, Ghaffarian Shirazi HR. ...
  • ۲۸.Hugos C, Chen Z, Chen Y, Cameron M, Bourdette D. ...
  • ۲۹.Calandri E, Graziano F, Borghi M, Bonino S. Depression, Positive ...
  • ۳۰.Nedeljkovic U, Raspopovic ED, Ilic N, Vujadinovic ST, Soldatovic I, ...
  • ۳۱.Goodworth M-CR, Stepleman L, Hibbard J, Johns L, Wright D, ...
  • ۳۲.Pilutti L, Dlugonski D, Sandroff B, Klaren R, Motl R. ...
  • ۳۳.Sandroff BM, Klaren RE, Pilutti LA, Dlugonski D, Benedict RHB, ...
  • ۳۴.Shams A, Taherii H, Nikkhah K. Effect of ۸ weeks ...
  • ۳۵Klaren RE, Sebastiao E, Chiu C-Y, Kinnett-Hopkins D, McAuley E, ...
  • ۳۶.Wesnes K, Myhr K-M, Riise T, Cortese M, Pugliatti M, ...
  • ۳۷.Learmonth YC, Motl RW. Physical activity and exercise training in ...
  • ۳۸.Streber R, Peters S, Pfeifer K. Systematic Review of Correlates ...
  • نمایش کامل مراجع