اثر بخشی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجان بر سطح افسردگی و توان خودمراقبتی سالمندان افسرده غیر بالینی

مقدمه: سالمندان به واسطه محدودیت­های متعدد جسمانی، شغلی، اجتماعی و ... در معرض آسیب­های روانی و اجتماعی قرار دارند. علائم افسردگی در این دوره شایع است که می­تواند میزان آسیب­پذیری را در آنها افزایش دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر کارآمدی هیجان بر سطح افسردگی و توان خودمراقبتی سالمندان افسرده غیر بالینی انجام شد. روش کار: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه­ سالمندان دارای علائم افسردگی عضو خانه­ جهاندیدگان ساری در سال ۱۳۹۸بود. از این بین تعداد ۳۰ نفر به روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها عبارت بود از مقیاس افسردگی سالمندان (Geriatric Depression Scale) و پرسشنامه توانایی خود مراقبتی سالمندان. داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۱ و از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر کارآمدی هیجان بر بهبود علائم افسردگی و توان خودمراقبتی سالمندان افسرده غیر بالینی اثربخش است (۰۵/۰>P). نتیجه­ گیری: طبق نتایج حاصل از این مطالعه، درمان مبتنی بر کارآمدی هیجان می­تواند مداخله­ای موثر در بهبود علائم افسردگی و تقویت توان خود مراقبتی در سالمندان افسرده باشد.  

Keywords:

Emotion Efficacy Therapy , Depression , Self-Care , Elderly , کارآمدی هیجان , افسردگی , خود مراقبتی , سالمند