رابطه ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی و ناگویی خلقی با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری

مقدمه: اختلال خوردن یکی از عوامل نگران کننده سلامت عمومی است که به سرعت رو به افزایش می باشد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی و ناگویی خلقی با اختلال خوردن دانشجویان پرستاری انجام شد. روش کار: این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل همه دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ بودند که از میان آنان ۱۹۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. همه دانشجویان پرستاری پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی، ناگویی خلقی تورنتو و اختلال خوردن را تکمیل کردند. داده ها به کمک نرم افزار SPSS-۱۹ و با روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با مدل همزمان تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد روان رنجورخویی (۲۲۶/۰ = r)، وظیفه شناسی (۱۹۴/۰ = r)، نگرانی از تصویر بدنی (۴۵۱/۰ = r) و ناگویی خلقی (۳۹۲/۰ = r) با اختلال خوردن رابطه مثبت و معنادار و برونگرایی (۲۱۷/۰- = r) و سازگاری (۳۱۳/۰- = r) با اختلال خوردن رابطه منفی و معنادار داشتند (۰۱/۰ > P). متغیرهای پیش بین یعنی ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی و ناگویی خلقی به طور معناداری توانستند ۹/۳۸ درصد از تغییرات اختلال خوردن دانشجویان پرستاری را پیش بینی کنند (۳۸۹/۰ = R۲) که در این مدل نگرانی از تصویر بدنی بیشترین نقش را در پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری داشت (۵۵۰/۰ = β). نتیجه گیری: نتایج حاکی از اهمیت ویژگی های شخصیتی، نگرانی از تصویر بدنی و ناگویی خلقی در پیش بینی اختلال خوردن دانشجویان پرستاری بودند. بنابراین مسئولان و برنامه ریزان به نشانه های متغیرهای مذکور توجه و بر اساس آنها برنامه های مناسبی برای کاهش اختلال خوردن دانشجویان پرستاری طراحی و اجرا کنند.  

Keywords:

Personality Characteristics , Body Image Concern , Alexithymia , Eating Disorder , Nursing Students , ویژگی های شخصیتی , نگرانی از تصویر بدنی , ناگویی خلقی , اختلال خوردن , دانشجویان پرستاری