تبیین حکمت به عنوان هدف پرستاری براساس تعریف مفاهیم پرستاری در متون اسلامی

مقدمه: بر اساس تفکر اسلامی انسان دارای ابعاد جسمی و روحی است که پرستاری از او دارای مشخصه های خاص خود را می یابد. بنابراین هدف از این مطالعه معرفی پارادایم حکمت بجای مراقبت در فرآیند پرستاری است. روش کار: این تحقیق به شیوه نظریه پردازی واکر و اوانت انجام شده است و مدل مفهومی پرستاری با دیدگاه اسلامی را ارائه کرده است. یافته ها: در این تحقیق مشخصه پرستاری اسلامی حکمت معرفی شد. حکمت یعنی هر چیز را انچنان که هست باید شناخت و کارها را آنچنان که باید انجام داد. در نتیجه انسان موجودی حکیم است که هم نیازهای فطری خود را می شناسد و هم در صورت مواجهه با مشکل بصورت حکیمانه مشکل خود را حل می نماید. در دیدگاه اسلامی بیماری فاجعه ای نیازمند سازگاری و مراقبت نیست بلکه رخدادی در زندگی فرد است که سبب ارتقا و تعالی بیمار و پرستار خواهد شد. بنابراین فرآیند مراقبت به چاره جویی تغییر می کند که هدفش بالفعل کردن خصوصیات بالقوه فرد است که با هدف ارتقا توانمندی پرستاری و مددجو انجام می گردد. نتیجه گیری: بر اساس این دیدگاه، علم پرستاری باید طوری طراحی گردد که زمینه ساز رشد استعدادها و کمالات انسان باشد. بنابراین اگر هدف پرستاری را پرستاری حکیمانه در نظر بگیریم پرستاران وظیفه دارند در سه حیطه ارائه خدمات سلامتی به مددجویان آگاهی و دانش اولیه را بر اساس دیدگاه خدامحورانه ارائه دهند و در نهایت بایدها و نبایدهای مراقبتی را نیز بر همین اساس طراحی نمایند.  

Keywords:

Nursing , Islam , Hekmat (Intellect) , Human being , پرستاری , اسلام , حکمت , انسان