رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک شده با بهزیستی ذهنی در بین بیماران سرطانی بیمارستان های شهر تبریز

مقدمه: بهزیستی ذهنی یکی از سازه های مهم بهداشت روان در بین بیماران سرطانی است که شناسایی عوامل روان شناختی تاثیرگذار در آن از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف این پژوهش رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک شده با بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی در بیمارستان های شهر تبریز است. روش کار: روش پژوهش توصیفی و همبستگی است. نمونه پژوهش حاضر شامل ۱۵۰ بیمار مبتلابه سرطان بود که در بیمارستان های تبریز در سال ۱۳۹۵بستری بودند که از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. نمونه مورد مطالعه به پرسشنامه های بهزیستی ذهنی(مولوی) و ذهن آگاهی بائر(Baer)و خود کارآمدی عمومی شوارزر (Schwarzer) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به منظور آزمون فرضیه ها مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد بین ذهن آگاهی با بهزیستی ذهنی(۰۱/۰sig=) و خود کارآمدی ادراک شده با بهزیستی ذهنی(۰۱/۰sig=) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. یافته ها نشان داد که ذهن آگاهی ۲/۱۷ درصد و خودکارآمدی ادراک شده ۰۰/۲۷ درصد بهزیستی ذهنی در بیماران سرطانی مورد را تبیین می کنند. نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد متغیر اثرگذار ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک شده در تبیین بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی نقش مهمی دارد. ازاین رو، پیشنهاد می شود روانشناسان در برنامه های پیشگیرانه و مداخله­گرانه خود جهت ارتقای سلامت روان و بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی توجه ویژه ای به این سازه های خودمراقبه­ای داشته باشند.

Keywords:

Subjective well-being , mindfulness , perceived self-efficacy , cancer patients. , ذهن آگاهی , خودکارآمدی ادراک شده , بهزیستی ذهنی , بیماران سرطانی