ارزیابی میزان توسعه یافتگی شهرستان های استان کرمانشاه از لحاظ برخورداری از شاخص های خدمات شهری

پژوهش حاضر با روش شناسی «توصیفی – تحلیلی» با هدف ارزیابی میزان توسعه یافتگی ۱۴ شهرستان استان کرمانشاه از لحاظ برخورداری از شاخص­های خدمات شهری به انجام رسیده است. در این راستا ۸ شاخص خدمات شهری تحت عنوان ایستگاه­های آتش نشانی، تعداد کتابخانه­های عمومی، تعداد پارک­های عمومی، تعداد بیمارستان­های عمومی، تعداد جایگاه­های سوخت رسانی،  تعداد دانشگاه­ها،  تعداد پایانه­های مسافربری و تعداد دفاتر خدمات ارتباطی با توجه به داده­های مندرج در آمارنامه کلی استان کرمانشاه به سال ۱۳۹۱ انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از مدل های ضریب ویژگی، حل اختلاف            طبقه­ای، ضریب آنتروپی شانون، مدل TOPSIS و ضریب تغییرات استفاده شده است. یافته های بدست آمده نشان می دهد که اختلاف فاحشی بین شهرستان کرمانشاه به عنوان مرکز استان با دیگر شهرستان­های استان از لحاظ برخورداری از شاخص های خدمات شهری وجود دارد. چرا که بر اساس نتایج مدل ضریب ویژگی شهرستان کرمانشاه با میزان ضریب ویژگی بالای ۲۸/۱۱۷۰ دارای اختلاف فاحشی با دیگر شهرستان­های استان و به صورت ملموس با شهرستان دوم استان از لحاظ برخورداری از شاخص های خدمات شهری یعنی شهرستان هرسین با میزان ضریب ویژگی ۵۱/۲۱ می باشد. تلفیق نتایج حاصل از مدل ضریب ویژگی برای طبقه گذاری شهرستان های استان در مدل حل اختلاف طبقه­ای نیز فقط شهرستان کرمانشاه را در طبقه اول توسعه و ۱۳ شهرستان دیگر استان را در طبقه محروم یعنی طبقه پنجم قرار می­دهد. نتایج حاصل از مدل TOPSIS نیز مانند نتایج مدل ضریب ویژگی و حل اختلاف طبقه­ای شهرستان کرمانشاه را با فاصله فاحشی از دیگر شهرستان های استان با میزان نزدیکی به ایده آل مثبت ۱ در رتبه اول قرار داده است و شهرستان های ثلاث بابا جانی، جوانرود، دالاهو، روانسر و قصرشیرین نیز شهرستان­های محروم استان می باشند. نتایج حاصل از محاسبه ضریب تغییرات جهت تحلیل پراکنش شاخص­های هشت­گانه نیز نشان می­دهد که شاخص برخورداری از خدمات ارتباطی با میزان ۴۹/۳ دارای پراکنش نابرابری بین شهرستان های استان است که این مساله در محاسبه ضریب آنتروپی شانون نیز با کسب بیش ترین وزن از سوی این شاخص تایید شده است.

Keywords:

توسعه , استان کرمانشاه , مدلTOPSIS , شاخص خدمات شهری