مدیریت سمت تقاضا در یک ریز شبکه هوشمند با حضور منابع تجدیدپذیر و بارهای پاسخ گو

در این مقاله خطای حاصل از پیش بینی سرعت باد و تابش خورشید به وسیله توابع چگالی احتمال مدل سازی شده و یک مدل برنامه ریزی احتمالاتی به منظور بهینه سازی عملکرد ریزشبکه هوشمند در کوتاه مدت جهت حداقل سازی هزینه بهره برداری و آلایندگی با حضور منابع تجدیدپذیر پیشنهاد می شود. بطوریکه در آن استفاده از برنامه های پاسخگویی بار که توسط شرکت کنندگان خانگی، تجاری و صنعتی صورت می گیرد، جهت پوشش عدم قطعیت توان تولیدی حاصل از منابع تجدیدپذیر پیشنهاد می شود. جهت اجرای برنامه های پاسخگویی بار از روش پرداخت تشویقی به صورت بسته های پیشنهادی قیمت و میزان انرژی که به وسیله فراهم کنندگان پاسخ گویی بار جمع آوری می شود، پیشنهاد گردیده است. نتایج شبیه سازی در سه حالت مختلف برای بهینه سازی هزینه بهره برداری و آلایندگی با مشارکت و عدم مشارکت بارهای پاسخ گو در نظر گرفته شده است. برای حل مساله پیشنهادی روش چندهدفه حرکت ازدحام ذرات پیشنهاد شده است؛ بطوریکه سیستم مرتب سازی غیرخطی و مکانیزم فازی برای تعیین بهترین پاسخ با توجه به مجموعه پاسخ های حاصل از فضای پارتو توصیه می گردد. جهت راست آزمایی، مدل پیشنهادی بر روی یک ریزشبکه هوشمند نمونه بکار برده شده و نتایج عددی حاصل به طور واضح نشان دهنده تاثیر مدیریت سمت تقاضا در کاهش اثر عدم قطعیت حاصل از توان تولیدی و پیش بینی شده توربین بادی و سلول خورشیدی می باشد.

Keywords:

ریز شبکه هوشمند , منابع تجدیدپذیر , مدیریت سمت مصرف , بهره برداری چندهدفه