سبک تفکر ، هوش عاطفی ، و فرهنگ سازمانی در روش های مدیریت منابع انسانی

تحقیقات معاصر در زمینه های رفتار سازمانی ، روانشناسی سازمانی – صنعتی، رشد و توسعه ی و مدیریت منابع انسانی و افزایش کیفیت زندگی کاری در رهبری ، انگیزه و مدیریت استعداد تمرکز دارند. با یکپارچگی روش های اخیر و اولویت پژوهشی ، تحقیق حاضر طراحی شده است. آن از پژوهش با طرح فاکتوریل دو در دو پیروی می کند. فاکتور ۱ به بخش ( عمومی در برابر عمومی ) و فاکتور ۲ به میزان مدیران ( سطح میانی در برابر ارشد به بالا) اشاره دارد. به این صورت، چهار زیر گروه وجود دارد ، در هر زیر گروه ۱۰۰ پاسخگر ( ان = ۴۰۰ ) وجو دارد. تکنیک نمونه برداری تصادفی طبقه ای برای انتخاب مدیر از هردو بخش ب کار رفته است. دو سازمان معروف و قدیمی برای تحقیق درنظر گرفته شده است. هدف اصلی، ارزیابی نقش هوش عاطفی، سبک تفکرو فرهنگ سازمانی در رشد اثربخشی رهبری و وضعیت توسعه و روش های مدیریت میباشد. آن همچنین در پیدا کردن تفاوتهای بین میزان اجرایی مدیران سطح میانی و میزان بالای مدیران ارشد در بخش های دولتی و خصوصی کمک می کند. ارزیابی های استاندارد شده ، ویژگی های روان سنجی بالایی دارند که در جمع آوری داده ب کار رفته اند. اینها شامل لیستی از سبک تفکر، معیار هوش عاطفی، مشخصات فرهنگ سازمانی و بررسی وضعیت منبع انسانی است. روش آنالیز واریانس در هر پنج ارزیابی اجرا شده است. یافته ها نشان دهنده ی اثر تعاملی و قابل توجهی در بخش ها و بین دو سطح از مدیران در تعدادی از عوامل مرتبط با این پنج متغیر است. مدیران بخش خصوصی بیشتر از مدیران بخش دولنی به سبک تفکر مشارکتی و اجرا کنندگی ارزش می دهند. بخش عمومی بیشترین بهمیت را به سبک آنالیزی و تخیلی می دهد. مدیران بخش خصوصی عملکرد بزرگتری را برای فرهنگ سازمانی کارآفرینی و تکنوکرات نسببت به فرهنگ بوروکراتیک و خودکامه نشان می دهند. هر دو بخش از میزان خوبی از هوش هیجانی لذت بردند. مدیران سطح میانی میزان بالایی از هوش عاطفی را با در نظر تضادها و مشکلات درون فردی نسبت به مدیران سطح ارشد دارند. مدیران بخش عمومی امتیازات بالاتری را در مهارت های درون فردی و انعطاف پذیری از جهت ای آی نسبت به مدیران بخش خصوصی داشتند. مدیران فنی از هر دو بخش فرهنگ های سازمانی تکنوکراتیک و کارآفرینی را نسبت به مدیران غیر تکنیکی ترجیح دادند. اکثر مدیران از هردو بخش و سطح فرهنگ سازمانی به طور قابل توجهی مرتبط با ابعاد وضعیت اچ آر دی است. تا جاییکه آکتاپیس ادعا کرده ، نتایج نشان می دهد که بیشترین مدیران به مشارکت آزاد و اقدام آزاد ارزش می دهند. مدیران ارشد بخش خصوصی نیاز بالایی به خودمختاری ، اصالت ، صداقت و اعتماد و تقابل داشتند . هردو بخش نیاز به توسعه و رشد اعتماد، اصالت ، خودمختاری ، و آزمایش و اقدام عملی دارند. مدیران تکنیکی امتیاز بالایی را برای اقدام عملی ، اعتماد و خودمختاری نسبت به مدیران غیرتکنیکی نشان دادند. یافته ها نشان دادند که سبک تفکر ، هوش عاطفی و درک از فرهنگ سازمانی نقش معنی داری را در افزایش و شکل دهی جنبه های مختلف رشد منابع انسانی و روش های مدیریت در هر دو سازمان بخش عمومی و خصوصی باز نمیکنند. این نتایج در یک سبک از روش های اخیر در سازمان های هندی مرتبط با شیوه های ا بی دی ، ا دی ای، ایچ آر دی، ایچ آر ام، نشان داده شدند. محدودیت ها آنالیز شدند و راهبردهای بعدی در تحقیق بعدی نشان داده شدند

Keywords:

هوش عاطفی , سبک تفکر , انگیزه