تاثیر رابطه فرد و سازمان بر روی روابط کار

چه در محل کار خود باشیم و چه در اوقات فراغت ، تحت شرایطی که کار می کنیم و پاداش هایی که برای کار دریافت می کنیم تحت تاثیر قرار می گیریم. کار چنان نقشی اساسی در زندگی ما و جامعه دارد که مطالعه روابط بین کارمند و کارفرما را نمی توان نادیده گرفت. این مقاله نشان می دهد که چگونه کار ، مدیریت و دولت هایی که به عنوان افراد یا به عنوان گروه عمل می کنند رابطه شغلی را شکل داده و همچنان شکل می دهند. اشتغال از طریق ارتباطات صنعتی، حوزه مطالعه بین رشته ای که بر کارگران و گروه های کارگری ، اتحادیه ها و سایر اشکال نمایندگی جمعی، کارفرمایان و سازمان های آنها و محیطی که این احزاب با یکدیگر تعامل دارند، تجزیه و تحلیل می شود. روابط با سایر رشته هایی که کار را مطالعه می کنند به دلیل تمرکز آن بر تعاملات مدیریت کار، متفاوت است. بنابراین، این مقاله شرح می دهد که اتحادیه ها و سایر اشکال نمایندگی جمعی (مانند شوراهای کاری) بر شرایط کار و نتایج محل کار تاثیر می گذارند و به توضیح این امر کمک می کند، به عنوان مثال، چرا در یک موقعیت که دارای اتحادیه میباشند در کارها دستمزد بالا و در موقعیت دیگر که فاقد اتحادیه می باشند دستمزد پایین و یا تضاد بین کارگر و کارفرما بالاست. این همچنین مشخص می کند که چگونه روابط مدیریت کار موثر می تواند به بهبود عملکرد اقتصادی، چه در محل های خاص کار و بنگاه های اقتصادی و چه در اقتصاد ملی کمک کند. در این مقاله به به سیر تاریخی اهداف و ایدئولوژی های روابط کار و همچنین سبک های مدیریتی در این روابط و نیز رویکردهای مختلف روابط کار می پردازیم.

Keywords:

روابط فردی , اتحادیه کارگری , روابط صنعتی