اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش هیجانات منفی و بهبود روابط بین فردی در سالمندان مبتلا به بیماری قلبی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود کاهش هیجانات منفی و بهبود روابط بین فردی در سالمندان مبتلا به بیماری قلبی انجام شد. بدین منظور از میان افراد بالای ۶۵ سال ساکن شهر مشهد، تعداد ۲۴ نفر به شیوه ی داوطلبانه انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (هرگروه ۱۲ نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش طی هشت جلسه، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به شیوه ی گروهی را دریافت کردند و گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. متغیرهای وابسته در دو نوبت پیش آزمون و پس آزمون مورد اندازه گیری قرار گرفت. برای اندازه گیری متغیرها از مقیاس اضطراب، استرس، افسردگی (DASS۲۱) و پرسشنامه کیفیت روابط استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس چند متغیره نشان داد که با کنترل اثرات پیش آزمون، درمان مبتی بر پذیرش و تعهد اثر معناداری بر کاهش هیجانات منفی و بهبود روابط بین فردی در سالمندان مبتلا به بیماری های قلبی داشت.

Keywords:

اضطراب , استرس , افسردگی , روابط بین فردی , سالمندان