مقایسه و تحلیل روش های جهت یابی فرستنده های FM در رادراهای پسیو با چیدمان دایروی

رادار های پسیو دسته رادار هایی هستند که فرستنده اختصاصی ندارند یکی از موارد مهم در پردازش رادارهای پسیو استخراجزاویه ورود سیگنال مرجع به منظور شکل دهی پرتو گیرنده به سمت کانال مرجع می باشد. در این مقاله روش های مختلف جهت یابی جهتاستخراج زاویه فرستنده رادیو FM واقع در شهر شیراز ، شامل روش سنتی مبتنی بر شکل دهی پرتو (پرتو سازی) ، روش مبتنی بر زیر فضاMUSIC و حس گری فشرده مبتنی بر LASSO با آنتن آرایه دایرهای یکنواخت (UCA) با ۸ المان آنتن معرفی و نتایج با داده های عملی مقایسه گردیده اند. نتایج عملی نشان می دهد که روش مبتنی بر شکل دهی پرتو کمترین بار محاسباتی و روش های مبتنی بر حس گریفشرده بهترین پاسخ را در قبال هزینه با بار پردازش زیادتر را خواهند داشت.

Keywords:

رادارپسیو , سیگنال رادیو FM , آرایه دایروی یکنواخت , شکل دهی پرتو , حس گری فشرده