ایرانیان در کذشته از چرخه
آب در طبیعت و مسائل
آب های سطحی (هیدرولوژی) اطلاع کافی داشته و به جنبه های عملی آن نیز توجه وافر می نمودند. آنان برای بهره برداری از
آب رودخانه ها و
آب های جاری، تاسیساتی به وجود آورده اند که هم اکنون آثار گرانبهای آنها در استان های مختلف ایران مشاهده می شوند. این تأسیسات شامل سدهای مخزنی و انحرافی،
آب بندها، آباره ها، سواره ها، تونل ها و در عمق کوه ها و زهکش ها است که با مهارت لازم ساخته شده اند. تلاش ایرانیان در بهره برداری از
آب های سطحی، مدیریت و هدایت آنها به مزارع و کشتزارها، بسیار تحسین برانگیز است شاردن، سیاح فرانسوی در قرن 17 میلادی از ایران بازدید و بررسی و شگفتی خود را چنین ثبت نموده است: «در فن اکتشاف و هدایت
آب هیچ ملتی به پای ایرانیان نمی رسد و در جهان هیچ ملتی به مانند ایرانیان در حفر و احداث چشمه های زیرزمینی و ایجاد مسیرهای صاحب تحت الارضی نمی تواند این چنین مهارت داشته باشد.» شهداد که در کویر لوت و در شهرستان کرمان واقع است و سطح آن از نقاط اطراف پایین ترمی باشد منبع بیشترین آبهای زیرزمینی و سطحی است که از کوه های اطراف به آنجا سرازیر می شود و رودخانه فصلی درختنگان که در فصل بارندگی بیشترین
آب و در فصول کم باران کمترین حد
آب را دارد یکی از منابع
آبیاری سنتی این بخش می باشد که با روش سنتی و خاص منطقه و با استفاده از واحدی بنام برق یا برغ و قرار دادن تخته و در مسیر تقسیم
آب ، سهم بندی آن صورت می گیرد این بخش با استفاده از روش تقسیم خاص
آب و بستن سد و قرار دادن کانال در مسیر
آب رودخانه و ادغام
آب رودخانه با
آب قنات برای بهره برداری ، مبحثی قابل توجه برای مطالعه و بررسی است در این مقاله به بررسی روش سنتی تقسیم
آب های سطحی و مدیریت
آب رسانی آن در بخش شهداد پرداخته و اینکه از گذشته تا کنون تا چه حد تحت تاثیر عوامل مختلف
آب و هوایی ، خشکسالی و ... بوده است و به دلیل خاص بودن روش تقسیم
آب در منطقه و استفاده از قانون تقسیم
آب شیخ بهایی که امروزه هنوز اجرا می شود قابل مطالعه و بررسی است .