تاثیرات محیطی احداث دایک های ساحلی بر میزان شوری خاک سواحل

یکی از مسائلی که در طراحی دایک های ساحلی باید مد نظر قرار گیرد، بررسی میزان نشت آب های شور و شیرین و تداخل آن ها در بدنه و زیر دایک است. در این مقاله ضمن معرفی فن های جدید مدل FEM و بررسی بازده پتوی آب بند رسی و پرده آب بند قائم بر میزان مخلوط شدن آب های شور و شیرین، به بررسی تاثیر استفاده توام آن ها بر نحوه تداخل آب های شور و شیرین به­وسیله مدل عامل های محدود CTRANW  پرداخته شده است. این مدل بر اساس روش عددی عامل محدود طراحی و در سال ۲۰۰۱ در آلبرتای کانادا به منظور بررسی شوری و آلودگی درون توده های متخلخل، توسعه داده شده است. در این تحقیق پنج دسته تحلیل انجام شد، دسته اول برای بررسی وضعیت پیشرفت شوری بعد از احداث دایک و پیش از تجمع آب رودخانه در پشت دایک، دسته دوم در زمان پس از انباشته شدن آب رودخانه در پشت دایک به ارتفاع ۵/۳ متر، دسته سوم تحلیل­های مشابه تحلیل قبل ولی با استفاده از پتوی رسی، دسته چهارم تحلیل­های مشابه تحلیل دوم ولی با استفاده از پرده آب بند عمودی و دسته پنجم تحلیل­های در شرایط ادغام پتوی رسی و پرده آب بند. نتایج تحقیقات نشان داد که در حالت استفاده از پتوی رسی بیش ترین سرعت خاک شویی در پنج روز اول اتفاق می افتد و پس از ۱۰ روز تقریبا ثابت می ماند. همچنین استفاده هم زمان از پتوی رسی و پرده آب بند بیش ترین بازده را در جلوگیری از نفوذ نمک دریا در خاک خواهد داشت.

Keywords:

پتوی رسی , پرده آب بند , عامل محدود , نشت آب , CTRANW