فرایند ساخت واژی اشتقاق در خسرو و شیرین نظامی

فرایند اشتقاق نقش فعالی در واژه­سازی دارد و جزء ساز و کارهای واژه­سازی زایا و پر­بسامد زبان­های مختلف، به ویژه زبان فارسی، محسوب می­شود. از این رو، در مقاله حاضر قصد بر این است تا فرایند ساخت­واژی اشتقاق در خسرو و شیرین نظامی بررسی شود.  نگارندگان در این پژوهش با استخراج واژه­های مشتق و تحلیل آنها و همچنین بر اساس چارچوب نظری بائر)۱۹۸۳(فرایند اشتقاق، چگونگی وندافزایی (پیشوندافزاییو پسوندافزایی) و نیز برآورد بسامد انواع وند­های به کار گرفته شده در واژه­های مشتق این پیکره زبانی، یعنی خسرو و شیرین نظامی بررسی می­شود. یافته­ها حاکی از آن است که فرایند اشتقاق از نوع پسوند­افزایی با بسامدی بالا و بسیار بیشتر از پیشوند­افزایی در ساخت واژه­های مشتق این پیکره کاربرد دارد. همچنین، پسوند «- ی» و پیشوند « نا - » پربسامدترین وندهای موجود و در مقابل پسوندهای«-سان»، «-وند»، «-ک»، «-گان»، «-دیس»، «-وش»، «-ور»، «-انی»، «-سیر»، «-فام»، «-نا»، «-آگین»، «-گین »، «-زار »، «-لاخ » و پیشوندهای « ب- » و « وا- » کم بسامدترین وندهای به کار رفته در ساخت واژه­های مشتق این پیکره به شمار می­ روند.      

Keywords:

اشتقاق , ساخت واژه , پسوندافزایی , پیشوندافزایی