مقایسه اثر سرم رینگر لاکتات با کلرید سدیم ۹/۰% بر وضعیت اسید- باز مادر و نوزاد در سزارین الکتیو: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سوکور

مقدمه: تغییرات واضح اسید- باز نوزاد در دقایق اولیه می تواند بر وضعیت همودینامیک نوزاد اثرات نامطلوبی بر جای بگذارد و سرم های مختلف تاثیرات متفاوتی بر وضعیت اسید- باز می گذارند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه اثرات سرم کلرید سدیم ۹/۰% با سرم رینگر لاکتات بر وضعیت اسید- باز مادر و نوزاد در سزارین الکتیو انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده و سه سوکور در سال ۹۸-۱۳۹۷ با مشارکت ۴۸ زن باردار انجام شد. گروه اول سرم سدیم کلراید ۹/۰% و گروه دوم سرم رینگر لاکتات را دریافت نمودند. نمونه خون شریانی قبل از سزارین (مادر) و پس از سزارین (مادر و نوزاد) و نمره آپگار نوزاد در دقایق اول و پنجم ثبت و بین دو گروه مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، آزمون کای دو، من ویتنی، آنالیز واریانس و اندازه های تکراری انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: تمامی فاکتورهای مورد بررسی در ABG بین دو گروه مادران معنی دار بود که نشان از بروز اسیدیته بالاتر در گروه کلرید سدیم ۹/۰% نسبت به گروه رینگر لاکتات داشت (۰۵/۰>p)؛ از طرفی بین فاکتورهای بررسی شده در نوزادان (ABG و نمرات آپگار) دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (۰۵/۰رینگر لاکتات باعث اسیدوز در مادران تحت سزارین الکتیو با بی حسی نخاعی می گردد، ولی هیچ کدام تاثیر معنی داری بر وضعیت اسید- باز نوزاد ندارند. به نظر می رسد سرم رینگر لاکتات جایگزین مناسبی برای سرم کلرید سدیم ۹/۰% به ویژه در مادرانی که در خطر بیشتر اسیدوز هستند، باشد.

Keywords:

رینگر لاکتات , سزارین , نرمال سالین