اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر استرس ناباوری و افسردگی زوجین نابارور

زمینه و هدف: ناباروری از چالش­های مهم در زندگی مدرن امروزی است که برخی از زوجین با آن روبرو بوده و در اثر آن به سلامت روان شناختی و هیجانی آنان آسیب وارد می شود. بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر استرس ناباروری و افسردگی زوجین نابارور بود.مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه­آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین نابارور مراجعه کننده به اداره بهزیستی شهر بندرعباس در زمستان سال ۱۳۹۸ بود. در این پژوهش تعداد ۳۰ زوج نابارور با روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه­های آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه ۱۵ زوج). گروه آزمایش مداخله درمان شناختی- رفتاری (هالفورد، ۲۰۰۵) را در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های این پژوهش شامل پرسشنامه افسردگی (بک و همکاران، ۱۹۹۶) و استرس ناباروری (نیوتون و همکاران، ۱۹۹۹) بود. داده ها به شیوه تحلیل کوواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته­ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد درمان شناختی- رفتاری بر استرس ناباروری و افسردگی زوجین نابارور موثر بوده­ است. چنانکه این درمان توانسته منجر به کاهش استرس ناباروری و افسردگی این زوجین شود.نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که درمان شناختی- رفتاری با تکیه بر پیگیری افکار خودکار برای شناسایی باورهای بنیادی، آموزش شیوه های رفتاری و خطاهای شناختی و افکارناکارآمد می تواند به عنوان یک درمان کارآمد جهت کاهش کاهش استرس ناباروری و افسردگی زوجین نابارور مورد استفاده گیرد.

Keywords:

افسردگی , استرس ناباروری , درمان شناختی- رفتاری , زوجین نابارور