شناسایی اختلال راه رفتن افراد مبتلا به ناتوانی حرکتی مفصل زانو با استفاده از سیستم فازی

اختلال در راه رفتن یک مشکل شایع در جامعه است که می تواند به عنوان یک آسیب، زندگی فرد را محدود کند. تشخیص صحیح و سریع این اختلال می تواند به روند بهبود و درمان کمک کند، ازاین رو همواره پژوهش هایی انجام شده است که بر مبنای آن پزشک بتواند یک برنامه درمانی مناسب برای بیمار در نظر بگیرد. در این پژوهش از یک حسگر کینکت که قابلیت شناسایی ۲۵ نقطه از نقاط آناتومیکی بدن فرد را دارد به منظور دریافت و ثبت داده استفاده شده است، بر مبنای اطلاعات سه بعدی به دست آمده از ۲۵ نقطه، تعداد ۸ ویژگی استخراج شد که نتایج نشان داده است تعداد ۷ ویژگی استخراج شده، تفکیک پذیری بهتری داشتند. راهکار موردنظر بر مبنای سیستم فازی تعریف شده که یک گروه پزشکی به عنوان خبره در این سیستم همکاری می نمایند. تعداد شرکت کنندگان ۹۰ نفر می باشد که در گام اول از مجموع داده های ۵۰ نفر بیمار حرکتی و ۴۰ نفر افراد سالم، از داده ی ۴۵ نفر برای استخراج  قواعد فازی بر مبنای نظرات خبرگان استفاده شد همچنین برای اینکه در ساخت مدل بایاس کمتری اتفاق بیوفتد از روش k-fold در دسته بندی داده ها استفاده شده است.در گام دوم از داده ی ۴۵ نفر دیگر برای ارزیابی سیستم پیشنهادی استفاده گردید. خروجی های حاصل از صحت سنجی سیستم فازی نشان می دهد که بر مبنای ۷ ویژگی تعریف شده و قواعد ساخته در سیستم فازی، دقت، گزارش شده ۹۵ درصد است.

Keywords:

شناسایی , اختلال در راه رفتن , حسگر کینکت , سیستم فازی