مدل یابی اعتماد اجتماعی بر اساس هوش اجتماعی، هویت اجتماعی و انزوای اجتماعی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی مدل یابی اعتماد اجتماعی بر اساس هوش اجتماعی، هویت اجتماعی و انزوای اجتماعی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تهران انجام شد. طرح پژوهش مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش دانش آموزان متوسطه دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ بودند. نمونه پژوهش ۴۹۵ نفر برآورد که با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اعتماد اجتماعی (صفاری نیا و شریف، ۱۳۹۲)، هوش اجتماعی (تت، ۲۰۰۸)، هویت اجتماعی (صفاری نیا و روشن، ۱۳۹۰) و انزوای اجتماعی (مدرسی یزدی و همکاران، ۱۳۹۶) استفاده شد. داده ها با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزارهای SPSS-۱۹ و PLS تحلیل شدند. یافته های پژوهش حاضر حاکی از برازش مناسب مدل اعتماد اجتماعی بر اساس هوش اجتماعی، هویت اجتماعی و انزوای اجتماعی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود. همچنین، دیگر یافته ها نشان داد که هوش اجتماعی و هویت اجتماعی بر اعتماد اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه اثر مثبت و معنادار و انزوای اجتماعی بر اعتماد اجتماعی آنان اثر منفی و معنادار داشت (۰۰۱/۰>P). با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه ریزی برای بهبود اعتماد اجتماعی از طریق افزایش هوش اجتماعی و هویت اجتماعی و کاهش انزوای اجتماعی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه ضروری است. برای این منظور متخصصان و برنامه ریزان درسی می توانند محتواهایی جهت بهبود اعتماد اجتماعی در درس مطالعات اجتماعی و دیگر درس های مرتبط بگجانند و روانشناسان و مشاوران مدارس نیز از طریق کارگاه های آموزشی اقدام به ارتقای اعتماد اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه از طریق افزایش هوش اجتماعی و هویت اجتماعی و کاهش انزوای اجتماعی کنند.

Keywords:

اعتماد اجتماعی , هوش اجتماعی , هویت اجتماعی , انزوای اجتماعی