شناسایی مناطق با کمترین میزان ابرناکی جهت استفاده بهینه از انرژی تابشی خورشید در استان خوزستان

امروزه انرژی خورشیدی به عنوان یکی از مهمترین منابع تامین انرژی رایگان، پاک و عاری از اثرات مخرب زیست محیطی در موارد بسیاری از جمله تولید برق، گرما و شیرین سازی آب های شور، مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از این مقاله، شناسایی نواحی پرتابش استان خوزستان به عنوان مناسب ترین مناطق بهره برداری از این انرژی برای کاربردهای مذکور است. به این منظور ابتدا با استفاده از آمار میزان ابرناکی 14 ایستگاه همدیدی استان خوزستان، تعداد روزهای با میزان ابرناکی برابر صفر تا دو هشتم، به عنوان روزهای پرتابش شمارش شده و میانگین ماهیانه و سالانه آنها محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بیشترین روزهای آفتابی در ماه ژانویه مربوط به هندیجان، در ماه فوریه مربوط به آغاجاری، در ماه مارس مربوط به هندیجان، در ماه آوریل و می مربوط به شوشتر، در ماه ژوئن مربوط به هندیجان و بهبهان، در ماه جولای مربوط به بهبهان، در ماه آگوست مربوط به هندیجان، در ماه سپتامبر مربوط به بهبهان و آغاجاری، در ماه اکتبر مربوط به هندیجان و در ماههای نوامبر و دسامبر مربوط به بهبهان است. از نتایج دیده شد که هندیجان بیشترین تعداد روز آفتابی و ایذه کمترین تعداد روز آفتابی را دارد. همچنین دزفول بیشترین تعداد روز ابری و آغاجاری کمترین تعداد روز ابری را دارا می باشد. از نتایج مشاهده می شود که ایستگاههای استان خوزستان در بیش از 60 درصد از طول سال دارای آسمان صاف و آفتابی بوده اند که نشاندهنده-ی این امر است که استان خوزستان از استعداد و قابلیت بالایی برای استفاده از انرژی تجدیدپذیر خورشیدی، برخوردار است.

Keywords:

استان خوزستان , انرژی خورشید , روزهای آفتابی , نقاط داغ