رابطه ویژگیهای شخصیتی، شادی و سلامت عمومی بارفتارهای اجتماعی مطلوب در بین دانشجویان شاهد و ایثارگر

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه چندگانه بین ویژگی های شخصیتی، شادی و سلامت عمومی با رفتارهای اجتماعی مطلوب در بین دانشجویان شاهد و ایثارگر شهرستان شهرکرد در سال تحصیلی ۹۲-۹۳ انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. در راستای دستیابی به هدف پژوهش از کلیه دانشجویان شاهد و ایثارگر شهرکرد تعداد ۲۹۰ نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای مبتنی بر سهم انتخاب گردیدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه ویژگی های شخصیتی چهار عاملی فرم کوتاه بو و میتزیفریس(۲۰۰۷)، شادی آکسفورد آرگیل(۲۰۰۱)، سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (۱۹۷۹) و گرایش های اجتماعی مطلوب تجدیدنظرشده کارلو و همکاران(۲۰۰۳) استفاده شد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام شادی و خوشایندی ۸ درصد واریانس رفتار اجتماعی مطلوب نا آشنا، برونگرایی و سلامت عمومی ۶ درصد واریانس رفتار اجتماعی مطلوب نوع دوستانه و جمعی، خوشایندی، بی ثباتی هیجانی، برونگرایی ۵ درصد واریانس رفتار اجتماعی مطلوب هیجانی، وظیفه شناسی۲درصد واریانس رفتار اجتماعی مطلوب بحرانی و خوشایندی، برونگرایی و سلامت عمومی ۱۳ درصد واریانس رفتار اجتماعی مطلوب متابعت آمیز را تبیین می کنند. بدین ترتیب با توجه به نقش ویژگی های شخصیتی، سلامت عمومی و شادی در پیش بینی رفتارهای اجتماعی مطلوب در دانشجویان، توجه به این متغیرها در ارتقاء رفتارهای اجتماعی مطلوب دانشجویان شاهد و ایثارگر سودمند است.

Keywords:

واژگان کلیدی: ویژگی های شخصیتی , شادی , سلامت عمومی , رفتارهای اجتماعی مطلوب , دانشجویان