ورود
مقالات فارسیISIکنفرانسهاژورنالها

تاثیر نوع منبع نیتروژنی بر برخی خصوصیات فیزیولوژیک دو سویه جلبک آب شور Dunaliella

Publish place: Plant Process and Function، Vol: 4، Issue: 13
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 181

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:
https://civilica.com/doc/1366943

شناسه ملی سند علمی:

JR_JISPP-4-13_007

تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400

Abstract:

با توجه به نقش مهم نیتروژن به عنوان یک عنصر ضروری در ترکیبات متشکله و متابولیسم سلول، بررسی نوع منبع نیتروژنی مورد استفاده و تاثیر آن بر میزان رشد و رفتارهای متفاوت موجودات فتوسنتز کننده، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در تحقیق حاضر بررسی مقایسه ای اثر سه منبع نیتروژنی KNO۳،NH۴Cl و KNO۳+NH۴Cl، بر دو سویه Dunaliella (جلبک آب شور)، شامل یک سویه استخراج شده از باتلاق گاوخونی اصفهان و یک سویه غیر بومی D. bardawil-UTEX ۲۵۳۸، در غلظت‎های ۱/۰، ۵/۰ وM ۳ نمک NaCl انجام شد و روند رشد سلول ها، تغییر مقادیر کلروفیل a و b، کلروفیل کل، بتاکاروتن، کاروتنوئبد کل، پروتئین و وزن تر سلول‎ها طی یک دوره ۲۴ روزه مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین سرعت رشد و تقسیم سلولی مربوط به سویه D. bardawil بوده و بالاترین نرخ رشد برای هر دو سویه، در غلظتM ۵/۰ نمک و در منبع نیتروژنی KNO۳ مشاهده شد. اکثر کاهش‎ها در روز ۸ ام آزمون‎ها مشاهده گردید و افزایش مقادیر کلروفیل‎های a ، b و کلروفیل کل در تیمار KNO۳ در غلظت‎های بالاتر نمک ( M۵/۰ و M ۳) مشاهده شد. کمترین اوزان ‎تر در غلظتM ۵/۰ با سرعت تقسیم زیاد مشاهده شد. تیمار NH۴Cl سبب کاهش سرعت رشد سلول‎ها در دو غلظتM ۱/۰ و M ۳ در روز هشتم در سویه D. bardawil گشت. اما کاهش‎های قابل توجه در هر دو سویه در میزان کلروفیل‎های a، b، کلروفیل کل، بتاکاروتن و کاروتنوئید کل به همراه افزایش شدید پروتئین، صرفا در شوری بیشتر یعنی غلظتM ۳ نمک مشاهده شد. افزایش قابل توجه کلیه رنگدانه‎ها و پروتئین از روز هشتم به بعد در این غلظت مشاهده گردید. تیمار KNO۳+NH۴Cl، سبب بهبود وضعیت سلول‎ها نسبت به تیمار NH۴Cl شد. بر اساس نتایج بدست آمده تفاوت پاسخ‎ها به منابع نیتروژنی در D. bardawil، از سویه ایرانی بیشتر بوده و افزایش‎ها در برخی ترکیبات اندازه گیری شده در این سویه در روز ۱۶ ام رشد ملاحظه می‎شود. بطور کلی به نظر می‎رسد که در هر دو سویه، تیمار آمونیوم سلول‎ها را نسبت به مقادیر زیاد نمک حساس نموده و پس از یک دوره پاسخهای اولیه با افت مقدار رنگدانه‎ها و افزایش تولید پروتئین، روند افزایشی ترکیبات مورد نظر را می‎توان نوعی سازگاری سلول‎ها با محیط تلقی کرد.

Keywords:

Authors