بررسی اثر گالیک اسید بر رشد گل جالیز و فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در گیاه گوجه فرنگی (Lycopersicum esculentum)

گل جالیز علف هرز انگلی است که باعث کاهش رشد و عملکرد بسیاری از گیاهان زراعی ازجمله گوجه فرنگی می شود. هدف از این پژوهش، ایجاد ممانعت در برقراری ارتباط بین میزبان و انگل توسط ترکیبات بازدارنده مانند گالیک اسید می باشد. در پژوهش حاضر گالیک اسید در ۳ غلظت ۰،۱ و ۳ میلی مولار و در سه دوره زمانی ۲۰، ۲۵ و ۳۰ روز پس از کاشت نشاء گوجه فرنگی در خاک حاوی بذور گل جالیز به ریشه گیاه اعمال گردید. آزمایش در قالب فاکتوریل و بر پایه طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام شد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که گالیک اسید ۳ میلی مولار در ۲۵ و ۳۰ روز پس از کاشت باعث کاهش رشد گل جالیز شده است. گالیک اسید (۱ میلی مولار) باعث افزایش معنی دار پروتئین برگ و کاهش معنی دار پروتئین ریشه گردید. در ۲۵ روز پس از کاشت، گالیک اسید (۱ میلی مولار) باعث افزایش معنی دار فعالیت آنزیم کاتالاز برگ شده و فعالیت آنزیم کاتالاز ریشه را کاهش معنی داری داده است. در ۳۰ روز پس از کاشت، غلظت ۳ میلی مولار گالیک اسید باعث افزایش معنی دار فعالیت آسکوربات پراکسیداز برگ و ریشه آنزیم آسکوربات پراکسیداز شده است. غلظت ۳ میلی مولار گالیک اسید باعث افزایش معنی دار محتوای فنل و آنتوسیانین برگ شده است. به نظر می رسد، گالیک اسید به عنوان یک ترکیب فنلی مهم، جوانه زنی و یا اتصالات جوان گل جالیز به گیاه میزبان را کنترل می کنند و در بازدارندگی رشد گل جالیز نقش موثری داشته باشد.

Keywords:

catalase , peroxidase , phenol , anthocyanine , Lycopersicum esculentum , broomrapes , کاتالاز , پراکسیداز , فنل و آنتوسانین , گوجه فرنگی , گل جالیز