بهبود رشد و تحریک مسیر بیوسنتز پلی فنل ها در بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) همزیست با میکوریز آربوسکولار
Publish place: Plant Process and Function، Vol: 9، Issue: 38
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 242
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-9-38_001
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
Abstract:
افزایش تقاضا برای استفاده از گیاهان دارویی، اهمیت دستیابی به روش های موثر جهت توسعه کشت و تولید این گیاهان را بیش از پیش افزایش داده است. همزیستی گیاهان دارویی با میکوریز آربوسکولار می تواند با تاثیر بر متابولیسم گیاه، الگوی تولید و تجمع متابولیت های ثانویه را تغییر دهد. بادرنجبویه، گیاه دارویی مهمی از خانواده نعناعیان است که از قرون وسطی برای درمان بیماری های مختلف استفاده می شود. در این مطالعه، تاثیر همزیستی بادرنجبویه با میکوریزهای Glomus mosseae و Glomus intraradices بر رشد، محتوای ترکیبات فنلی و فعالیت برخی آنزیم های دخیل در سنتز این ترکیبات بررسی شد. بذرهای بادرنجبویه در خاک حاوی مایه تلقیح قارچ کاشته شدند. بعد از پنج ماه رشد در محیط کنترل شده، علاوه بر شاخص های رشد، محتوای فنل، فلاونوئید، اسیدهای فنلی و آنتوسیانین کل و مقدار رزمارینیک اسید، سالویانولیک اسید B و کافئیک اسید، هم چنین فعالیت آنزیم های فنیل آلانین آمونیالیاز و تیروزین آمینوترانسفراز مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد بادرنجبویه همزیستی موفقیت آمیزی با گونه های قارچی دارد، هم چنین بیشترین درصد ریشه های آلوده به میکوریز و بهبود رشد در گیاهان همزیست با G. mosseae مشاهده شد. گیاهان همزیست نسبت به گیاهان شاهد از نظر محتوای پلی فنل ها و فعالیت آنزیم های مورد بررسی افزایش چشمگیری را نشان دادند. براساس نتایج این مطالعه، به کارگیری میکوریز در کنار پیشبرد رشد گیاه، می تواند هم راستا با افزایش فعالیت آنزیم های مسئول سنتز پلی فنل ها، موجب بهبود محتوای این ترکیبات شود. این نتایج اهمیت همزیستی میکوریزایی را در ارتقای ارزش غذایی و دارویی بادرنجبویه تایید می کنند
Keywords:
Authors
سیده زهره صادری
Ferdowsi University of Mashhad
پروانه ابریشم چی
Ferdowsi University of Mashhad
علی گنجعلی
Ferdowsi University of Mashhad
طیبه رجبیان
Shahed University
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :