بررسی اثر دی اکسید تیتانیوم نانو و غیر نانو بر گلدهی و برخی صفات مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی گل محمدی (Rosa damascena) تحت رژیم های مختلف آبیاری
Publish place: Plant Process and Function، Vol: 9، Issue: 38
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 150
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISPP-9-38_010
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
Abstract:
تنش های گوناگون محیطی از مهم ترین علل ایجاد مشکلات متعدد در تولیدات کشاورزی می باشند و تنش خشکی یکی از این تنش ها است. با توجه به نقش نانو ذرات در بهبود عملکرد و مقاومت بیشتر گیاهان به تنش های محیطی این آزمایش روی گل محمدی (Rosa damascena) به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه های علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در بهار و تابستان ۱۳۹۷ اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل ۲ رژیم آبیاری ( هر سه روز (شاهد)، و شش روز) و پنج سطح تیتانیوم (۰ (شاهد، عدم استفاده از تیتانیوم)، ۱۵ پی پی ام دی اکسید تیتانیوم، ۳۰ پی پی ام دی اکسید تیتانیوم، ۱۵ پی پی ام نانو دی اکسید تیتانیوم، ۳۰ پی پی ام نانو دی اکسید تیتانیوم) بود. نتایج نشان داد اگرچه برهمکنش دو تیمار رژیم های آبیاری و دی اکسید تیتانیوم بر هیچ یک از صفات مورفولوژیک اندازه گیری شده معنی دار نشد اثر ساده رژیم های آبیاری بر وزن خشک ریشه در سطح احتمال ۵% و بر وزن خشک گل، تعداد گل و قطر ساقه در سطح احتمال ۱% اثر معنی دار داشت. به این ترتیب سطح ۱۵ پی پی ام نانو دی اکسیدتیتانیوم با ۲۳/۰ % بیشترین عملکرد اسانس را داشت. نشت الکترولیت سلول های برگی در تیمار ۳ روز دور آبیاری ۴۹% و در تیمار ۶ روز دور آبیاری ۹/۵۸ % مشاهده شد. بیشترین مقدار نشت الکترولیت در بین تیمارهای تیتانیوم در تیمار عدم محلول پاشی با تیتانیوم به میزان ۶۸% و پس از آن در تیمار ۳۰ پی پی ام دی اکسیدتیتانیوم به میزان ۹/۶۲ % بود. افزایش فاصله بین آبیاری ها منجر به افزایش فنل کل و کاهش هدایت روزنه ای شد. به طوریکه با افزایش فاصله آبیاری از ۳ به ۶ روز مقدار فنل کل ۱۷% زیاد شد. در بین سطوح تیتانیوم بیشترین مقدار فنل کل (۱۳/۱ میلی گرم بر گرم) در تیمار ۱۵ پی پی ام نانو دی اکسیدتیتانیوم و بیشترین هدایت روزنه ای در تیمارهای حاوی نانو ذرات تیتانیوم یعنی دو تیمار ۱۵ و ۳۰ پی پی ام نانو دی اکسید تیتانیوم مشاهده شد. به طور کلی کاربرد تیتانیوم در همه سطوح استفاده شده به ویژه در سطح ۱۵ پی پی ام نانو دی اکسیدتیتانیوم در بهبود صفات رویشی و فیزیوشیمیایی گل محمدی موثر بود.
Keywords:
Chlorophyll , Dry weight , Flower number , Stomatal conductance , Total phenol , تعداد گل , فنل کل , کلروفیل , هدایت روزنه ای , وزن خشک
Authors
یحیی سلاح ورزی
Ferdowsi University
مریم کمالی
Ferdowsi University
حمید احمدپور میر
Ferdowsi University
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :