معنای «صدیقین» و مراد از آنان در قرآن کریم
Publish place: Mishkat Journal، Vol: 33، Issue: 3
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 336
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MISHKAT-33-3_004
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1400
Abstract:
ورود به عرصه واکاوی دقیق معانی واژگان، از اهمیت بسزایی برخوردار است؛ زیرا گاه ممکن است یک واژه علاوه بر معنای ظاهری خود، مفاهیم عمیقی را افاده کند. در این جهت، بررسی معانی دقیق واژگان و نیز اصطلاحات قرآنی از طریق تامل در برداشتهای قرآنی، می تواند راهگشای مطالعات بعدی باشد. واژه «صدیق» یکی از واژگان بهکاررفته در زبان عربی و آیات قرآن کریم است که هم در خصوص معنای آن میان اهل لغت، اختلاف نظر مشاهده میشود و هم در تعریف قرآنی آن با آنچه لغت دانان مطرح کردهاند، تفاوتهایی به چشم میخورد. این نوشتار پس از تبیین دیدگاه لغت دانان درباره معنای واژه صدیق و نیز دیدگاه مفسران، کوشیدهاست مقصود قرآنی واژه را با تدبر در آیات مربوط روشن نموده، به این وسیله از مراد خداوند در مورد مقام صدیقین پرده بردارد. دستاورد بحث این است که مقام صدیقین، مقامی غیر اکتسابی، اما مترتب بر مقدمات و زمینههای اکتسابی و برخوردار از موهبت و نعمت ویژه الهی است.
Keywords:
Authors
زکیه زارع
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد
عباس اسماعیلی زاده
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد
حسن نقی زاده
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :