زیرساخت های اخلاق بندگی دراصول کافی

مجموعه صفات نفسانی و آداب رفتار، و مقرراتی که تنظیم کننده رابطه بنده باخداست، اخلاق بندگی می باشد، که هم فضائل و هم رذائل را دربر می گیرد. اخلاق بندگی دارای اصولی بنیادی است، که اگر رابطه انسان با خدا، برجهات ارزشی و مثبت آن استوار باشد، فضیلت محسوب شده، موجب سعادت و  کمال وی است، و اگر بر ابعاد منفی آن؛ یعنی پایه های ضدارزشی استقرار یابد، رذیلت به شمار آمده، موجب انحطاط و سقوط وی خواهد شد. در مقاله حاضر، اساسی ترین زیرساخت های اخلاق بندگی، در دو بخش ارزش ها و ضد ارزش ها، بررسی گردیده و با استناد به روایات اصول کافی نشان داده شده است که دستیابی به خوشبختی واقعی، تنها از راه رسیدن به خدا و برقراری ارتباط مبتنی بر پایه های اصولی معرفی شده در روایات اسلامی امکان پذیراست.

Keywords:

فضائل اخلاق بندگی , رذائل اخلاق بندگی , سعادت حقیقی , اصول کافی