مولفه های برنامه درسی بر خود کارآمدی کارآفرینانه دانشجویان مرکزهای آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی البرز

خودکارآمدی کارآفرینانه توان کارآفرینان را برای شناخت فرصت های کارآفرینی، مدیریت منابع و مقابله با چالش های موجود در کل فرایند کارآفرینی، تحت تاثیر قرار می دهد. از سوی دیگر، استدلال شده است که برنامه های درسی فرصت های مختلفی را برای دانشجویان به منظور توسعه جنبه های مختلف خودکارآمدی کارآفرینانه فراهم می کند. با این وجود، هنوز دانش زیادی درباره نقش مولفه های برنامه درسی به عنوان قلب مراکز دانشگاهی بر خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان وجود ندارد. لذا، هدف کلی این پژوهش واکاوی نقش مولفه های برنامه درسی بر خود کارآمدی کارآفرینانه دانشجویان مرکزهای آموزش عالی علمی-کاربردی کشاورزی استان البرز بود. جامعه آماری تحقیق ۲۰۰۴ تن از دانشجویان مرکزهای مزبور بود که با استفاده از فرمول کوکران، ۱۷۸ تن از آنان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با حجم در دو مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) و جوانشیر به عنوان نمونه گزینش شدند. ابزار اصلی پژوهش پرسشنامه ای محقق ساخت بود که روایی ظاهری و محتوایی آن، توسط پانل متخصصان و روایی سازه، با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی (۷۲۴/۰KMO= و معنی داری بارتلت در سطح یک درصد خطا) تایید شد. همچنین، به منظور تعیین پایایی پرسشنامه، از آزمون تتای ترتیبی با به کارگیری نرم افزار R استفاده شد. داده های آماری با استفاده از نرم افزار SPSSWin۲۰ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته های تحلیل همبستگی نشان دادند که بین مولفه های روش تدریس، محتوای آموزشی، آموزشگر و ارزشیابی با میزان خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان، رابطه مثبت و معنی داری و جود دارد. بین مولفه های مدیریت و محیط فیزیکی با میزان خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان رابطه معنی داری مشاهده نشد. یافته های به دست آمده از تحلیل رگرسیون ترتیبی نشان دادند که مولفه-های محتوای آموزشی، آموزشگر و روش تدریس بر پایه ی آماره مک فادن در مجموع ۴/۲۷ درصد از احتمال واریانس متغیر وابسته خودکارآمدی کارآفرینانه دانشجویان را تبیین نمودند.

Keywords:

خودکارآمدی کارآفرینانه , محتوای آموزشی , مولفه های برنامه درسی , خودکارآمدی