ملاحظاتی انتقادی در باب مواجهه با مساله علم، دین و توسع

چکیده  این مقاله شامل ملاحظاتی انتقادی در مورد دیدگاه رایجی است که مدعی است، از طریق در نظر گرفتن شکافی عمیق بین علم سنتی و نوین می تواند تبیینی از توسعه نیافتگی ارایه دهد. این ملاحظات انتقادی شامل روان شناسی گرایی، معضلات تاریخ نگاری، تلقی پوزیتیویستی از علم و التزام آن به نوعی تکنوکراسی است. در این مقاله به بررسی این مساله که چگونه ترکیبی از این معضلات موجب ارایه ی یک تبیین نامناسب و ناموجه از رابطه ی علم، سنت و توسعه می شود، پرداخته می شود.

Keywords:

واژه های کلیدی: علم و دین , تاریخ نگاری , روان شناسی گرایی , تکنوکراسی , خلاقیت , توسعه