ارزیابی شیوه های تهیه بستر بذر و کاربرد علف کش در مدیریت علف های هرز لوبیا (Phaselous vulgaris L.)
Publish place: Journal of plant protection، Vol: 34، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 224
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPP-34-2_008
تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1400
Abstract:
علف های هرز یکی از مهمترین عوامل کاهش دهنده عملکرد لوبیا می باشند. به منظور بررسی اثر روش های تهیه بستر کاشت و مصرف علف کش های خاک کاربرد بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار، در سال زراعی ۱۳۹۵-۱۳۹۴ در روستای حاتم آباد، واقع در بخش فیروزآباد شهرستان سلسله، در استان لرستان اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل تهیه بستر کاشت در دو سطح (دائم و غیردائم) و علف کش های خاک کاربرد در سه سطح شامل ]لینوران (۵/۱ لیتر در هکتار)، ای پی تی سی (۳ لیتر در هکتار)، تریفلورالین (۵/۱ لیتر در هکتار)[ بودند. همچنین دو تیمار عدم کنترل علف های هرز (به عنوان شاهد آلوده) و وجین دستی به عنوان تیمار مهار علف های هرز در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین درصد کاهش وزن خشک علف های هرز در ۳۰ روز پس از سمپاشی به ترتیب متعلق به بستر بذر دائم به همراه کاربرد علف کش های ای پی تی سی (۰۹/۷۹ درصد)، و تریفلورالین (۵۷/۷۸ درصد) بود. درصد کاهش وزن خشک علف های هرز ۶۰ روز پس از کاربرد علف کش در بستر کاشت غیردائم (۵۸/۷۶ درصد) کمتر از بستر کاشت دائم (۳۴/۸۴ درصد) بود. بیشترین درصد افزایش تعداد غلاف در بوته نسبت به شاهد آلوده متعلق به تیمار وجین (۰۱/۵۲ درصد) و پس از آن به لینورون (۰۵/۴۲ درصد)، ای پی تی سی (۴۳/۴۰ درصد) و تریفلورالین (۳۴/۳۴ درصد) بود. بیشترین درصد افزایش تعداد دانه در غلاف متعلق به تیمار وجین (۱۴/۳۶ درصد) و پس از آن ای پی تی سی (۵۴/۲۹ درصد)، لینورون (۰۶/۲۸ درصد) و تریفلورالین (۰۶/۲۸ درصد) بودند. در خصوص عملکرد دانه، بیشترین درصد افزایش به ترتیب متعلق به وجین (۹۲/۵۲ درصد)، ای پی تی سی (۱۱/۴۴ درصد)، لینورون (۱۳/۳۱ درصد) و تریفلورالین (۳۰/۳۰ درصد) بودند. بیشترین درصد افزایش عملکرد بیولوژیک به ترتیب متعلق به به وجین (۴۶/۳۲ درصد)، لینورون (۵۰/۲۵ درصد)، ای پی تی سی (۸۱/۲۰درصد) و تریفلورالین (۸۳/۱۷ درصد) بود. بیشترین درصد افزایش شاخص برداشت متعلق به وجین (۳۳/۳۴ درصد) و پس از آن لینورون (۳۷/۲۱ درصد)، ای پی تی سی (۸۵/۱۹ درصد) و تریفلورالین (۲۳/۱۸ درصد) بودند. به طورکلی، تریفلورالین نسبت به ای پی تی سی و لینوران به میزان بیشتری علف های هرز را مهار نمود. همچنین، درصد کاهش وزن خشک علف های هرز در بستر بذر دائم نسبت به بستر بذر کاذب بیشتر بود.
Keywords:
Authors
مرید علی فتحی
علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
الهام الهی فرد
دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
عبدالرضا سیاه‍‍‍پوش
علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :