نقش میانجی سرمایه اجتماعی در رابطه سرمایه روان شناختی با جامعه پذیری سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی- واحد قوچان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه سرمایه روان شناختی با جامعه پذیری سازمانی و سرمایه اجتماعی می باشد. روش پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان به تعداد ۱۵۰ نفر می باشد که حجم نمونه به تعداد ۱۰۹ نفر به روش تصادفی ساده انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه سرمایه  روان شناختی لوتانز (۲۰۰۷)، پرسش نامه  سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) و پرسش نامه  جامعه پذیری سازمانی تائورمینا (۱۹۹۴) می باشد. پرسش نامه ها استاندارد بوده و روایی پرسش نامه ها از نوع صوری و محتوایی می باشد. پایایی پرسش نامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۷۲/۰، ۷۱/۰ و ۷۰/۰ برآورد شد. جهت آزمون فرضیات از نرم افزارهای Amos و Spss استفاده گردید. یافته های حاصل از آزمون معادلات ساختاری نشان داد که بین سرمایه روان شناختی و ابعاد آن با جامعه پذیری سازمانی با تاکید بر نقش واسطه ای سرمایه اجتماعی در بین کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان، رابطه معناداری وجود دارد، زیرا مقدار t بیشتر از ۵۸/۲ می باشد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نیز نشان داد که بین ابعاد سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، تاب آوری، امید، خوش بینی) با جامعه پذیری سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد (p<۰/۰۵). هم چنین نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سرمایه اجتماعی با جامعه پذیری سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان، همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد (p<۰/۰۵). Abstract The purpose of this study was to investigate the relationship between psychological capital and organizational socialization and social capital. The research method is applied in terms of its purpose and is descriptive and correlational in terms of its nature. The research population consisted of all employees of Islamic Azad University, Quchan Branch, ۱۵۰ people. The sample size was ۱۰۹ people selected by simple random sampling method. The data collection tools were Lutangs Psychological Capital Inventory (۲۰۰۷), Nahapit and Goshal Social Capital Questionnaire (۱۹۹۸) and Taurinma’s Organizational Social Integrity Questionnaire (۱۹۹۴). The questionnaires are standard and the validity of the questionnaires is of a formal and content type. The reliability of the questionnaires was ۰.۷۲, ۰.۷۱ and ۰.۷۰, using the Cronbach’s alpha coefficient, respectively. The findings of the structural equation test showed that there is a significant relationship between the psychological capital and its dimensions with organizational socialization with an emphasis on the intermediary role of social capital among employees of Islamic Azad University, Quchan Branch, because the value of T is greater than ۲.۵۸. Pearson correlation coefficient also showed that there is a significant and positive correlation between the dimensions of psychological capital (self-efficacy, resilience, hope, optimism) and organizational socialization among employees of Islamic Azad University, Quchan Branch (p <۰.۰۵). Also, the results of Pearson correlation coefficient showed that there is a significant and positive correlation between social capital and organizational socialization among employees of Islamic Azad University, Quchan Branch (p <۰.۰۵).

Keywords:

سرمایه روان شناختی , سرمایه اجتماعی , جامعه پذیری سازمانی