مدیریت و ارزیابی اوقات فراغت کاربران در شبکه های اجتماعی مجازی؛ تغییرات سبک زندگی

هدف این پژوهش مدیریت و ارزیابی اوقات فراغت کاربران ایرانی در شبکه های اجتماعی مجازی و تغییرات سبک زنذگی متاثر از فضای مجازی و رسانه های اجتماعی است. هدف اصلی پژوهش شرایط و زمینه های در اولویت قرار گرفتن شبکه های مجازی برای مدیریت و ارزیابی اوقات فراغت ، نحوه کاربری افراد در شبکه ها و اثرات مثبت و منفی این کاربری از منظر پاسخگویان بوده است. این پژوهش بر مبنای رویکرد تئوری زمینه ای و از طریق مصاحبه کیفی با تعدادی از کاربران شبکه های اجتماعی مختلف صورت گرفت. روش تحلیل داده ها ، سه مرحله کدگذاری باز، محوری و گزینشی بوده است. نتایج تحلیل داده ها چهار مقوله عمده نیازهای ارتباطی، نیازهای فراغتی، نیازهای تکنولوژیک و نیاز به تجربه های متفاوت را به عنوان شرایط و زمینه سازهای گذران اوقات فراغت در شبکه ها مطرح کرد. همچنین سه مقوله عمده رشد تواناییهای ارتباطی ، اثرات روانی مثبت و تقویت منافع فردی را به عنوان اثرات مثبت شناسایی کرد . اثرات منفی بر ارتباطات خانوادگی ، سالمت جسمی ، هویت فردی ، سالمت روانی ، ارتباطات اجتماعی ، باورهای دینی و امنیت اجتماعی و ملی به عنوان هفت مقوله اثرات منفی مطرح شدند. همچنین به دو دسته عوامل تداوم دهنده فعالیت در شبکه ها یعنی عوامل تکنولوژیک و روانی پرداخته شده است و جمع بندی پژوهش ارائه گردیده است

Keywords:

اوقات فراغت , شبکه های اجتماعی مجازی , فراغت مجازی , تغییرات سبک زندگی , تئوری زمینه ای