بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی بر پارامترهای راه رفتن در دانش آموزان پسر ۱۰-۱۲ سال مبتلا به ناهنجاری زانو ضربدری

مقدمه و هدف: زانو ضربدری یکی از ناهنجاری های شایع مفصل زانو در کودکان و بزرگسالان است که باعث ایجاد تغییراتی درالگوی راه رفتن فرد مبتلا می شود. هدف از تحقیق حا ضر، برر سی تاثیر تمرینات ا صلاحی بر برخی پارامتر های راه رفتن دردانش آموزان پسر مبتلا به زانوی ضربدری می باشد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون، پس آزمون بود. در این پژوهش ۳۰ نفر از دانشآموزان پسر با میانگین سنی ۰/۸۹±۱۱/۰۵ سال شرکت کردند. که به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و بهصرورت تصرادفی به دو گروه تجربی (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) تقسیم بندی شدند برای اندازه گیری زانو ضربدری ازکولیز، برای ثبت تصاویر از دوربین گوشی تلفن همراه با سرعت ۲۴۰ فرم بر ثانیه و برای آنالیز حرکت از نرم افزار کینویانسخه ۸/۱۵ استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که تمرینات اصلاحی موجب کاهش میزان والگوس زانو در فاز تماس پا شنه (p=۰.۰۰۱) و همچنینکاهش مدت زمان یک سکیل راه رفتن (p=۰.۰۳۱) می شود. اما بر روی سایر پارامتر های زمانی و فضایی راه رفتن تاثیر معناداری نداشت.نتیجه گیری: این پروتکل تمرینی موجب کاهش میزان والگوس زانو در فاز تماس پاشرررنه و همچنین کاهش مدت زمان یکسیکل راه رفتن شد. به همین منظور استفاده از تمرینات اصلاحی در افراد زانو ضربدری که در حین راه رفتن دچار والگوسبیش از حد هستند و یا برای یک سیکل راه رفتن مدت زمان زیادی را صرف می کنند، می تواند تاثیرگذار باشد.