ارزیابی حساسیت مایت قرمز (Dermanyssus gallinae) جدا شده از مزارع مرغ تخم‎گذار به سموم کنه‎کش

مایت قرمز طیور (Dermanyssus gallinae)، مهم ترین انگل خارجی طیور با انتشار جهانی است که سبب کاهش تولید گوشت و تخم مرغ در گله های آلوده می شود. در این بررسی حساسیت مایت‎های قرمز اخذ شده از ۸ واحد مرغ تخم‎گذار صنعتی واقع در شمال‎غرب ایران به سموم کنه‎کش آمیتراز (مک تومیل)، کارباریل (مک تاک) و سایپرمترین (سوین) ارزیابی شدند. مایت‎های جمع‎آوری شده از مرغ‎داری‎‎ها با ۵ غلظت از هر سم مورد آزمایش قرار گرفتند و از آب مقطر به عنوان کنترل استفاده شد. به منظور بررسی میزان اثر سموم تعداد ۱۰۰ مایت (۵ تکرار ۲۰ عددی) از تمامی سنین به‎ مدت ۲۴ ساعت در تماس با کاغذ‎های آغشته به کنه‎کش‎ها در دمای ۲۰ درجه و رطوبت ۶۰ درصد قرار داده شدند. در این مطالعه متوسط میزان اثر کنه‎کش‎ها با دوز پیشنهادی کارخانه‎های سازنده برای سایپرمترین (۱۰۰ قسمت در میلیون) ۳۸/۳۶ درصد، آمیتراز (۲۰۰ قسمت در میلیون) ۸۶/۶۷ درصد و کارباریل (۸۵۰ قسمت در میلیون) ۷۷/۷۰ درصد تعیین شد. اختلاف متوسط میزان اثر سایپرمترین با آمیتراز و کارباریل معنی دار (۰۵/۰>P) بود در حالیکه متوسط میزان اثر آمیتراز و کاربایل اختلاف معنی داری (۰۵/۰?P) را نشان نداند. کمترین میزان اثر (۵/۱۱%) برای سم سایپرمترین و بیشترین میزان اثر (۱۰۰%) برای سم کارباریل در دوز توصیه شده مشاهده شد. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که جمعیت مایت قرمز شایع در مزارع مرغ تخم‎گذار واقع در شمال‎غرب ایران تحمل بالایی در مقابل سموم کنه‎کش مورد مطالعه را دارد که این موضوع احتمالا به دلیل مصرف طولانی و غیراصولی این سموم است.

Keywords:

درمانیسیوس گالینه , مرغ تخم‎گذار , کارباریل , آمیتراز , سایپرمترین